Фарабиге арнау. (Әні бар) 1 Оңтүстіктің арайланған ақ таңы, Бұлбұл үні естіледі бақтағы



бет2/6
Дата25.12.2016
өлшемі1,05 Mb.
#4776
1   2   3   4   5   6

ҚЫРАН ТЕКТЕС ,БИІК ШЫНАР.


Жанарыңнан ұғамын сағыныш бар ,

Жабығады жасаурап жалыныштар.

Жымиясың жалындап жауқазындай ,

Жеп жатса да іштегі жарылыстар .
Сыртың күліп тұрғанмен , ішің жылап ,

Ойың сан сақ , жүдетер құмбыл сынақ .

32

Өмір -күрес , өмір -мән , өмір -жалған ,

Алда жүріп келесің мың бір құлап .
Аяз-өмір , ерекше қысқанында ,

Ұлылықты ұстадың ұстанымда .

Қарлығаштай қорғадың балапанды ,

Қателіктің қалмадың қыспағында .
Уайыммен қаншама түн көз ілмедің ,

«Перзентім «-деп шаршауды бір білмедің .

Ұятты түйіп ұстаған биік шынар ,

Өміріңе шуақ шашсын жыр-гүлдерім .
Жалғанда жан бар ма екен уайым шекпес ?

Өнегең өркен жаяр зая кетпес .

Самғай бер сұлулыққа сұқтандырып ,

Қамықпа , қалықтай бер қыран тектес !

18.12.2004жыл.
ТАҢ ШАПАҒЫ .

Сен көрдің бе таң шапағын арайын ?

Сұлулықтан нұр шашады маңайым .

Әсем әлем , сырлы сезім , мөлдір сәт ,

Тоқташы өмір , нәр алайын , қарайын.
Шың басында сәуле болып жанайын ,

Таза ауаға тойымсызбын , қанайын .

Тыңдашы өмір , сұлулық тұр сыр шертіп ,

Бір бөлігі болып соның қалайын .
Тау жігітті күн сүйеді жарқырап ,

Нұрлы сезім тарап жатыр қарқын ап.

Неткен шыдам , неткен төзім сезгенге ?

Сырлы дүние сыр бермейді салқын -ақ .
Шынайылық ,сабырлылық сап құрып ,

Шұғыламен шашырады шат қылық .

Өмір неткен ғажап едің , тәтті едің ,

Адам үшін оны сезу сәттілік .
Үміт таңы жақсылық бер , әр күннен ,

Сенім болса жан жадырап , жар күлген

Ерекше бір қайталанбас таңымды

Мейірім төккен сен екен деп қалдым мен .

Күн жарқырап сазды күйін төккені, 33

Самал соғып , санамды жыр өпкені .

Жылылыққа толып кетіп жан дүнием ,

Менің өмір сүргім келіп кеткені ...

Менің өмір сүргім келіп кеткені...

21.12.2004жыл.
Күн-көңіл.

«Алдымнан шыға келер»-деп,

Үмітті үзбей жүрсің бе?

«Күн-көңіл күлсең кенелмек »

Күлімде , кенет күрсінбе .
Сағынышпенен сарғаяр ,

Бейнебір сен де гүлсің бе ?

Жаны азап көрген кімді аяр ?

Уайым мен сезім бірсің бе ?
Жаныңды ұғу мүмкін бе ?

Жүректі сезу қиындау .

Заңдылық па әлде , ай күнге ,

Бұйырып тұрып бұйырмау ?
Айтатын сөзді айта алмай ,

Жететін жерге жетпедім .

Байқалып тұрып байқалмай ,

Көрінбес көзге көктегім .
Жырыммен жүрмін қалықтап ,

Тартымды , тұнық , тал-мүсін .

Қарайыншы тағы анықтап ,

Ішінде көптің бармысың ?

27.12.2004жыл.

СЫРЛЫ САҒЫНЫШ .

Сен ашылмайсың ,

Сырыңды бөліскің келер .

Бейнебір ғасырдайсың ,

Білімді , білікті жеңер .
Ақжарқын асылдайсың ,

Шуағың төгіліп тұрар .

Найзағай жасындайсың ,

Бетке ұстар ,намыс пен шын ар.
Ешкімге бас ұрмайсың ,

34.

Көңілімді көктем еттің де .

Шындықты жасырмайсың ,

Күлкіңмен нұрлар септің де .
Түрленіп тасынбайсың ,

Қызықтым қарапайымсың .

Мәңгілік досымдайсың ,

Нәзіксің , сұлу қайыңсың .
Бақытың мыңға ұлғайсын ,

Күндіз -күн , түнде -айымсың .

Өміріме бейне сындайсың ,

Қуаныш , кейде уайымсың.
Жақсыны жылдап жырлайсың ,

Қуандым өзің барыңа .

Жұмбақтау Жаңа жылдайсың ,

Айнымас , адал арыма .
Шырайлы шаттық , шыңдайсың ,

Жаныңа жырым дем берсін .

Мақсатқа жетпей тынбайсың ,

Еленсін еңбек , ел көрсін .
Сақталар мәңгі сырдайсың ,

Тұйықта тұрсам тірегім .

Алыстан қолды бұлғайсың ,

Сағынып әркез жүремін .

29.12.2004жыл.

АҚ ӘЛЕМ.

Кербез дала ақ көрпесін жамылып ,

Келіншек тал сырғаларын тағынып .

Тазалықта тербеліп тұр табиғат ,

Жүректегі жарасымы табылып .
Сырлы дүние бірін бірі ұққандай ,

Зейін салмау мүмкін емес сұқтанбай .

Сауысқан да сақылдады сан рет ,

Құтты қонақ дәл алдынан шыққандай .
Қара қарға қарқылдады қартайған ,

Ұзақ жасап өмірінен мән тайған .

Жасағанмен мың бір жасты не пайда ?

Шыға алмады күл қоқысты әр сайдан.

35.

Төрге шықты тәкаппарлау тұман да ,

Ұлылықты Жер анадан ұғам да .

Не көрмеді , неге көнбей келеді ?

Жаратушы жаратқандай шыдамға .
Күн көңілге жетпей тұр ғой төккенмен ,

Өмір-өзен өрнектелер өткелмен

Ақ әлемнен сен өзіңді танырсың ,

Есіміңді қарға жазып кеткем мен.
Ақ әлемге таба алмадым тең көрік ,

Мөлдіреді ерекше бір өң беріп .

Таңғажайып тәтті балға айналды ,

Ақ шекермен тасталғанда көмкеріп.
Қор қызынан жүрген жоқпын кем көріп ,

Күлімдейсің күн көзіңді төңкеріп .

Қуанарсың қалықтаса қар ұшқын ,

«Сезім»-деп біл мен жіберген жөн көріп .

30.12.2004жыл.

МАЗАСЫЗ ШАҚ.

Өз-өзімнен алаңдадым ,

Жүрегіммен сырластым .

Тыныштықта қала алмадым ,

Мазалайды бір тасқын .
Өмір шіркін зымырайды ,

Қырықтан жаңа қырға астым .

Тағдыр-тақсыр көп сынайды ,

Құпиясы мол бұл жастың .
Көңілімде болып көз ілгенмін,

Нұры болдың гүл жастың .

Сағынышты сезінгенмін ,

Ауырлығын зіл тастың .
Көтердім көп дос жалауын ,

Қадірін білдім құрдастың .

Адамгершілік , ар алауын ,

Жандырмай жанда тынбаспын .
Серілік құрдым сері көңілмен

Сыр бермей өтем , сынбаспын .

Іздерім қалсын мына өмірден ,

Бір ұйықтап кетсем тұрмаспын .

02.01.2005жыл.


36.


КӨҢІЛІМДЕ КҮНМЕН ТЕҢ ТҰРСЫҢ

Естідім тағы дауысыңды ,

Не сиқыр сенде сағыныш ?

Уайым да бірден таусылды ,

Тоқтады жанда жарылыс .
Жайнаған жүздің жарқылы ,

Жанымды кетті тербетіп .

Ақ көңіл алау арқылы,

Өзіңе тарттың шөлдетіп.
Дауысыңнан сезіп жылылық,

Тартыла түстім талпынып .

Салтанат құрды сұлулық ,

Сүйкімді сенде бал қылық .
Шырайың шаттық шырынын,

Беріле емген сияқты .

«Сұлудың әркез сыры мың»

Асау жүректі тулатты .
Бағымдай көрдім бағалап ,

Жүрегің нәзік мөлдірсің .

Таппадым теңеу , саған ат ,

Көңілімде күнмен тең тұрсың.

08.01.2005жыл.
АЛҒЫРЛАР,ТАПҚЫРЛАР,ОЙШЫЛДАР МЕКТЕБІНІҢ ӘНҰРАНЫ.

Біз дарынды балдырған ,

Ғылым отын жандырған .

«Білім шыңы-биік шың»

Бар әлемді таң қылған .

Қайырмасы:

Жан тәнімен үндескен ,

Білімдіміз бірлескен .

Жан жақты дамуға

Жаңалық тануға ,

Еңбек ет із қалуға

37.

Алғырлармыз алымды ,

Ойшылдармыз жалынды .

Тапқырлармыз табысты ,

Жүзден жүйрік , жағымды .

Қайырмасы

Білім жолды аша алар ,

Ғылым шыңнан аса алар .

Болашақтың бақыты ,

Біздерменен жасалар.

БІРІ КЕМ ДҮНИЕ.

Ойсыздарға ой керек ,

Жолсыз жерге жол керек .

Тойымсызға мол керек,

Қасқырларға қой керек.
Мыжыңдарға мән керек ,

Әлсіздерге әл керек .

Сауықшылға ән керек ,

Тірі адамға жан керек .
Байлықты кім жек көред ?

Жылы сөз де көп көмек .

Ақша қуған адамды ,

Ажал қуар шеткерек .
Сылқымдарға сән керек ,

Жөнсіздерге жөн керек .

Тебінгенге тең керек ,

Денсаулық қой ең керек .
Биікті аңсар бәйтерек ,

Кездеспесек қайтер ек ?

Сән беретін санаға ,

Сыйластық қой ең керек .

Кімде не жоқ сол керек ...

12.01.2005жыл.

АЛДАМШЫ ӨМІР...

Өмір қыз-ау сұлулығы жетерлік ,

Қылығы бар тәнті өзіне етерлік .

Назыменен , жазыменен жайнатса ,

Бақытың бал , тағдырыңнан шекерді ұқ .

Мәңгі емес , бәрі уақытша өтерлік .
Өмір-сынақ , тәңір өзі жіберген ,

Жалған жайнап , туралық тұр түнерген 38.

Жан азабын тартқызбайтын мәңгіге ,

Тазалықтың табиғаты білермен .

Имандылық туын ұста жігермен !
Өмір-арман , қызықтырып қоймаған ,

Өмір-тәтті , кәрі жас та тоймаған .

Өмір-ағыс , өмір-талас , өмір-дән ,

Тіршілігін ,заңдылығын жоймаған .

Бұл өмірге қонақпыз ғой ойлы адам .

Бұл өмірге қонақпыз ғой ойла адам !

15.01.2005жыл.

МӘҢГІЛІК НЕ БАР ӨМІРДЕ ???

Мәңгілік не бар өмірде ?

Темір де тозар түк қалмай .

Айналар ауыр жеңілге ,

Жақын да болар тым шалғай .
Өмірде бәрі жеңіл ме ?

Ертеңді жүрміз біле алмай .

Адамдық , биік көңіл де ,

Сыр бермес сірә сыналмай .
Аққудай әсем ажарың ,

Күн болар әжім басқандай .

Өлшеулі өмір базарың ,

Артықтау кетпе аспандай .
Жойқын күш -адал таза арың ,

Бастарсың істі жасқанбай .

Көрерсің өмір ғажабын ,

Халқыңмен болғын мастанбай .
Адамды түсін , біле біл ,

Байыппен сөйле астарлай .

Қайталап келмес бұл өмір ,

Жалындап жүргін жастардай .
Көңілің іске тола ма ?

Тәуекелменен басталмай .

Қадірі нанның бола ма ?

Апталап , айлап аш қалмай .
Батырлығың көрінер ,

Жауыңа шапсаң жасқанбай .

Елің де бір күн жерінер , 39.

Ойлай да берсең бас қамды -ай .
Өткір , бір болсаң өнерсің ,

Қиып бір түсер қылыштай .

Бәйгеден озып келерсің ,

Ентікпей , еркін тыныстай .
Елдікті ойлар ұл қайда ?

Шыныққан , шымыр ,құрыштай .

Бақытқа жетер күн қайда ?

Қиналмай , күн -түн тырыспай .
Ынтымақ жасап , бірлік қыл ,

Биіктер бедел асқардай .

Топтанып бірге тірлік қыл ,

Тамшылар қоймас тас жармай .

05.04.2004жыл.

МӨЛДІРЕГЕН МОНШАҒЫМ.

Қара суық ызғарлы ,

Беттен сүйіп қарыған .

Сықырлақ қарда із қалды ,

Сағыныш , аңсау , зар ұғам .
Күн күлімдеп күй төкті ,

Сен шығарсың сәулесі ?

Көктен көркем сый кепті ,

Сендей әппақ бейнесі .
Аспан жібі сөгіліп ,

Жаңбыр әлек салса мың .

Сен тұрсың ба егіліп ?

Мөлдіреген моншағым .
Суық желдің ескені ,

«Уілін сен»-деп қалдым.

Көңілімнің өскені ,

Шуақ күнді еске алдым .
Сыр бермей тұр тұман да ,

Сыйға тартып сынағын .

Шүкіршілік бұған да ,

Аман болшы шырағым !
Қара суық ызғарлы ,

Ақкөңіл болып арыдым 40.

Сағыныштан сыз қалды

Жалын бер жанға жарығым
Аспан жібі сөгіліп , Жаңбыр әлек салса мың.

Сен тұрсың ба егіліп ?

Мөлдіреген моншағым !!!

26.01.2005жыл.

ТАҒДЫРҒА СЕНЕМІН .

Елеңдеп тұрамын ,

«Көріп бір қаламын ба?»- деп

«Жылылық табамын ба?»-деп,

«Арманмен ағамын ба?»-деп ,

Өмірдің сабағынан тек ,

Сағыныш ұғамын .
Аяздың қыспағында қалып ,

Суықтың қысқанына налып ,

Бүрсеңдер бейкүнә торғай ,

Самғады серігін танып ,

Көктемдей көркем қыз көріп ,

Сенемін қуанам анық .
Сыр бермей келем , тулай алмадым ,

Мән бергем терең , сынай алмадым ,

Бас иіп тұрып , құлай алмадым ,

Әділетсіздікке шыдай алмадым ,

Жоғымды іздеп , сұрай алмадым ,

Жылағым келіп жылай алмадым.
Алаңдай беремін ,

«Сен келесің бе?»- деп

Соңғы сәт елесің де көп ,

Жылы сөз жүрсе де жебеп ,

Көресің , көнесің демек ,

Тағдырға сенемін !!!

13.02.2005жыл.

КҮЙ ТӨКТІ КӨКТЕМ...

Көктемнің күні-ай , бейнебір сендей жағымды,

Жүрегім неге өзіңді күтіп сағынды ?

Іздедім сені , қуансам және мұңайсам ,

Сезесің бе әлде бойдағы жойқын ағынды ?
Табиғат сырын өзіңсіз жүрмін ұға алмай ,

41.

Биік шың болдың , тайғанап түстім шыға алмай .

Бәйшешек көрдім , мөлдіреп тұрған қырдағы ,

«Өзің»-деп қалдым қия алмай қайттым , жұла алмай .
Күй төкті көктем , түскендей бейне қалыңдық ,

Жайнаса жұлдыз жарқырап жанған жанымды ұқ .

Өшпейтін өлең , сөнбейтін жалын жыр болдың ,

Күн көңілімнен жылуы кетпес жалынды ұқ !!!

08.03.2005жыл.

МӨЛДІР ТАБИҒАТ .

Кеудемде от сағынышым тарқамай ,

Мұң -зіл басты келем шыдап арқалай.

Жаным жүдеп , жарқырадым , жайнадым ,

Қандай күйге салып қойдың қалқам-ай .
Мөлдіреді табиғат та , бұлақ та ,

Елжіреді қыр мен сай да қырат та .

Сыңғыр қаққан өзен жатыр сыр шертіп ,

Сезіміңді бүгіп қалдың бірақ та .
Көк майсаға өрнек сапты ерінбей ,

Табиғаттан сыр қалған ба терілмей ?

Мың қыр асып қимай жерді күн батты ,

Қалай тұрсың балқып кетпей , берілмей ?

10.03.2005жыл.

ТАБИҒАТҚА БАРШЫ СЕН...

Табиғатқа баршы сен тазарасың ,

Жеңілдейсің қандай ой мазаласын .

Тіл жетпес сұлулыққа тойынасың ,

Жұмақтың сезінесің ғажап асын .
Тауға қарай аяңда тынығасың ,

Биік болу бақытын ұғынасың .

Самғап ұшқың келеді қыран болып ,

Сұлулыққа сұқтанып сұғынасың .
Сая бақты арала жайраң қағып ,

Мөлдірліктен қайтасың маржан тағып.

«Мендей таза болшы»-деп бұлақ айтар ,

«Сұлу бол»-деп сыңғырлар өзен ағып .
Сұлулыққа сыр беріп сиынасың ,

Құрбан болып жолына қиыласың ,

Тәуелсіз де , еркін де бұл табиғат ,

42.

Сән беретін санаға сыйы басым .
Өмір-күрес , сан құлап , сан тұрасың ,

Табиғатта жаныңды жандырасың .

Ауылыңнан ұзап шық ауырласаң ,

Уайым зілді сол жақта қалдырасың .

13.03.2005жыл

САҒЫНЫШ САЗЫ .

Жаныңа жылы сөз ғой бір ғана ем ,

Құпия ашылмайтын сыр ғана ма ең ?

Тәнімді мыңға бөліп тастасаң да ,

Жанымды қинамауды сұранар ем .
Әрдайым тән жарасы жазылады ,

Түк етпес дүниенің азырағы .

Дүниені дүр сілкінтіп , сәби келсе ,

Күн сайын қаншама көр қазылады .
Әттең-ай бәрі өткінші , бәрі жұмбақ ,

Жас қартаяр , бүтін де бір күн сынбақ .

Сағыныш сазым болдың сарқылмайтын ,

Жүректен орын алған қызсың сұңғақ .
Дидарың көктем еді , көркем еді ,

Бұл жүрек неге сонша өртенеді ?

Жап-жасыл жадыраған жайлауымсың ,

Күн-көңіл құмарланып , ентеледі .
Көз алмай қарай бердім келбетінен ,

Өзіме талай қызды шөлдетіп ем .

Сұлулыққа тоймадық , тоя алмадық,

Сағынып өтеміз -ау жер бетінен .
Еліксің елітетін елден ерек ,

Көңілімде өзің жайлы жақсы дерек .

Ой орманда адастым , аласұрып ,

Ойлаймын жан жарасын емдеу керек .

01.04.2005жыл.

ТАБИҒАТ АДАМ ...

Табиғатқа баршы сен көсілесің

Мерейіңді үстем қып өсіресің .

Тұңғиық боп талансаң тағдырыңа ,

Жұмбақ болсаң сол жақта шешілесің .
43.

Самал болып , сән болып есілесің ,

Тамсанасың , талықсып осы үлесің .

Сұлулықты сезбейтін өзімшілді ,

Аяйсың да сол сәтте кешіресің .
Табиғатта аялда ашыласың ,

Таң қаласың , түрленіп , тасынасың .

Жүректегі сөзіңді айт сырласыңа ,

Жақсы көрсең несіне жасырасың ?
Бұлақ сыңғыр қағады кеңес болып ,

Ару төсі көрінер дөңес болып .

Қадірін біл сол сәттің қайта келмес ,

Әттең бәрі қалады елес болып .
Әсемдікке қызықшы қайран қалып ,

Табиғатта жан жүйке жайланды анық .

Сұлу болып кетуің ғажап емес ,

Қол ұстасып бірге шық айнаңды алып .

08.04.2005жыл.

ТӘКӘППАР ТЕРЕК , АҚКӨҢІЛ АЛМА .

Бір бауда өсті қос ағаш ,

Айырылмас бірге дос ағаш .

Бір күнде келген өмірге ,

Көңілің қалай босамас ?
Жүйкесі жұқа желөкпе

Елпілдек елді елеп пе ?

Бойы өскенмен ойы өспей ,

Тәкәппар болды терек те .
Салмақты алма байсалды,

Жанына тартып жайсаңды .

Ақылы асқан азамат ,

Көрген жанға ой салды .
-«Көршінің бермей дұрысын ,

Көрген күнің құрысын .

Мендей биік өспейсің ,

Таусылған ба ырысың ?»
Теректің сөзі тым қатты

Алмаға мүлдем шын батты .

Сыпайы болды сыр бермей ,

44.

Күн өтіп жатты ырғақты .
Теректің күнде бойы өсіп ,

Күнменен кетті теңесіп ,

Үй салу жағын ойлайды

Балта мен шеге кеңесіп .
Жеміс көп салып дарағы ,

Ақкөңіл алма жарады .

Иіле түсіп именіп ,

Мейірлене қарады .
Ал терек жерді жерсінбей ,

Көзге ілмей тағы менсінбей .

Қияға кетті қиялы ,

Дегендей «Маған теңсің бе ей?»
Сандалып қуды сағымды,

Бармады іске жағымды .

Тәкәппар , түзу теректің ,

Түбінен балта шабылды .
Тасыған қазан төгілді ,

Ұмытпа текті тегіңді.

Тұрақсыз болған теректің ,

Орнына алма егілді .

11.04.2005жыл.

ДОСМАХАНБЕТ КӨКЕМНІҢ РУХЫНА АРНАУ .

Көтеріл көңіл , қуаныш күн ғой бүгінгі ,

Сөнгенім жанып , өлгенім қайта тірілді .

Бақ пенен байлық , қуаныш , бақыт , мол ырыс ,

Сезіне білсең адамға керектігіңді .
Сұрапыл соғыс қазіргі жасқа ертегі,

Қызғалтақ ғұмыр , өмірі қандай келте еді.

Он беске толмай , әруағы қолдай аттанған ,

Досмахан ағам жалындап туған өрт еді.
Жырымды арнап , бетімді жуған жасыммен ,

Он бесте болып , болыпсыз құрдас ғасырмен .

Қайнардан шыққан , қайнаған , қайтпас қыраным ,

Ел үшін туған асыл ма ең ?
Әттең-ай әттең окопта, сызда тоңдыңыз ,

45

Қыран боп туып, қызғалдақ гүлдей солдыңыз .

Жайнаған жас боп жалғастыра алар ма екенбіз?

Ерлікке бастар жолды біз .
Сағыныш сайрап , салмағын салып санаға ,

Теңедім сізді ержүрек батыр данаға .

Алты ұлы кеткен атаға басу кім айтар ?

Аңырап қалды-ау ана да.
Жау шебін бұзып , қайсарлықпенен күйретіп ,

Шинелмен бірге күн -түні үміт сүйретіп .

Бөріжардың суын , көк майса нуын аңсапсыз ,

Сағыныш хаттарды жиілетіп .
Рухыңыз биік , шұғылаңыз мәңгі шашылған ,

Ардақтар арды айналдық айдай асылдан

Намыстың туын көтеріп өткен ержүрек ,

Тектілігімен абыройын елдің асырған .
Ақ қырау шалған асқар тауларым , ағалар !

Аңсаса жүрек сіздерді іздеп таба алар .

Отқа оранғандарға оралып , тағзым еттік біз ,

Орнында барлар оңалар ,

Орнында барлар оңалар.

13.04.2005жыл.


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет