Генетика ғылыммы зерттейтін негізгі 4 мәселені анықтауға болады:
Генетикалық ақпараттың сақталу мәселесі- мұнда генетикалық ақпараттың жасушаның қандай құрылымдарында болатындығы және оның қалай сақталатыны туралы аұпарат зерттеледі
Генетикалық ақпараттың ұрпақтан ұрпаққа берілуі- генетикалық ақпараттың бір жасушадан екіні жасушаға және ұрпақтан ұрпаққа берілу заңдылықтары мен механизмдері зерттеледі.
.
Генетикалық ақпараттың жүзеге асу мәселесі- генетикалық ақпараттың ағзаның дамуында оның нақты белгілірінің қалыптсауына қалай әсер ететіндігі және бұл жағдайда сыртқа ортамен қандай қарым қатынасты боладындығы зерттеледі.
Генетикалық ақпараттың жүзеге асу мәселесі- генетикалық ақпараттың ағзаның дамуында оның нақты белгілірінің қалыптсауына қалай әсер ететіндігі және бұл жағдайда сыртқа ортамен қандай қарым қатынасты боладындығы зерттеледі.
Генетикалық ақпараттың өзгеру мәселесі- генетикалық құбылыстардың типтері мен өзгеру себептері зерттеледі.
Генетика гр. “генезис”-шыққан тегі деген мағынаны білдіреді.
Генетика дербес ғылым ретінде биологиядан ағылшын ғалымы Бэтсонның ұсынысы бойынша 1907ж бөлініп шықты.
Бэтсон Уильям (1861-1926) Генетика — бүкіл тірі ағзаларға тән тұқым қуалаушылық пен өзгергіштікті зерттейтін биология ғылымының бір саласы. Ағзалардың тұқым қуалаушылығы мен өзгергіштігі туралы ғылымды генетика деп атайды (грекше “genetіkos” — шығу тегіне тән). Бұл атауды 1906 жылы ағылшын биологы У.Бэтсон ұсынды.
Генетика - организмдерге тән бір-бірінен бөлінбейтін екі қасиетті- тұқым қуалаушылық пен өзгергіштікті зерттейді.
Генетика - организмдерге тән бір-бірінен бөлінбейтін екі қасиетті- тұқым қуалаушылық пен өзгергіштікті зерттейді.
Тұқым қуалаушылық - ағзалардың ұрпақтан-ұрпаққа өздерінің белгілерін беру қасиеті.
Тұқым қуалаушылық – организмдердің өзіне тән құрылыс және даму ерекшеліктерінің көбею кезінде ұрпақтарына беру арқылы ұрпақтар арасындағы құрылымдық – функционалдық сабақтастықты қамтамасыз ететін қасиет.
Организмнің бұл аталған құрылымдық – функционалдық және басқа ба белгілері онтогенез барысында қалыптасатындықтан тұқым қуалаушылық, сонымен қатар организмнің жеке даму процесіне қабілеттілігін ұрпақтарға жеткізетін механизм болып табылады. Мұның нәтижесінде әр түрдің өзіне тән белгілері бірнеше ұрпақ бойы тұрақты тұқым қуалайды. Тұқым қуалаушылық тірі организмдерге тән жалпы қасиет екені айтылды. Сондықтан ол барлық организмдерде біркелкі жүреді, яғни тұқым қуалау информациясының сақталуы, оның жарыққа шығуы, соның нәтижесінде ұрпақтардың бір-бірімен байланысты қамтамасыз етеді.
