Хх ғасырдағы қазақ драматургиясы

Бұл екеуін бір-бірінен ажыратып қарастыруға болмайды. Себебі, драма- сахна үшін де көркем шығарма үшін де аса рухани құнды жанр болып табылады. «Театрдың жаны-драма»- деп Гоголь айтқандай, драмалық шығармасыз сахналық өнердің тууы мүмкін емес!

Ұлттық нақышта бастау алған драмалық шығармалармен қатар, Кеңестік пьесалардан бөлек классик пьесалардың аудармалары сах- налана бастады. Оларды қою арқылы, ең ал- дымен қазақ халқының жұртшылыгын неше алуан тарихпен, сан алуан ұлттарды, қоғамдар- дың, топтардың өмірімен таныстырды. Атап айтсақ: К. Треневтің «Любовь Яровая, классикадан Гогольдің «Үйлену», «Ревизор» т.б. пьесаларды қойып азды-көпті тәжірибе алмасып пайдалы нәтижелер алуға болады деген көзқарас болғанмен 1930 жылы алғашқы жартысында аударма пьесаларды қоюға театрлар ерекше мән бере бастады.

• Ұлттық нақышта бастау алған драмалық шығармалармен қатар, Кеңестік пьесалардан бөлек классик пьесалардың аудармалары сах- налана бастады. Оларды қою арқылы, ең ал- дымен қазақ халқының жұртшылыгын неше алуан тарихпен, сан алуан ұлттарды, қоғамдар- дың, топтардың өмірімен таныстырды. Атап айтсақ: К. Треневтің «Любовь Яровая, классикадан Гогольдің «Үйлену», «Ревизор» т.б. пьесаларды қойып азды-көпті тәжірибе алмасып пайдалы нәтижелер алуға болады деген көзқарас болғанмен 1930 жылы алғашқы жартысында аударма пьесаларды қоюға театрлар ерекше мән бере бастады.

Алғашқы театр 30-40 жылдар аралығында «Ұлы Отан Соғысы және соғыстан кейінгі жылдары Совет драматургияның жақсы үлгілері саналған Погодиннің «Ақсүйектер», «Досым», «Мылтықты адам», Островскийдің «Найзағай», «Таланттар мен табынушылар», М. Горькидің «Шыңырауда», Шекспирдің «Отелло», «Асауға тұсау», Мольердің «Сараң», Н. Хикметтің «Фархад-Шырын» аудармалары сахналанды.