Ту алып жауға шықсаң сен
Ей, Сұраншы, Саурық!
Қоқанның қолы мықты деп,
Жатырмысың жабығып?!
Тілеуқабылдың қос шалы
Жылап келді сабылып.
Дулат елі қалыпты.
Сарыкемерде шабылып,
Ей, Сұраншы, Саурық!
Қоқанның қолы қаптады,
Қасиетті жерімді
Тозаң қылып таптады.
Қыспақта қалған елің бар,
Құтылар жолды таппады.
Құдияр хан қағынып,
Қыз-қатын болды баққаны.
Қатын, бала, қарындас
Жауға пенде болғанда,
Сары қымызды сапырып,
Батырдың қалай жатқаны?!
108
Ей, Сұраншы, Саурық!
Қоқанның қолы көп болды
Жетісуда жатқалы,
Бар жақсыны талап жеп,
Сүбеңе қолы батқалы.
Бейсенбі күні бесінде,
Ғизрат күні кешінде,
Қордайдың биік төсінде,
Қоқанның ханы Құдияр
Зорлық қып алған көп малды
Әндіжанға айдатты.
Қол-аяғын кісендеп,
Көнбеген ерді байлапты.
Қауызын әлі жармаған
Сұлуларды зорлапты.
Араша тұрар пенде жоқ,
Еліңді сөйтіп қорлапты.
Ақ тұяқ атқа мінесің,
Бүгін маған ересің.
Қаншама халқың ереді,
Оны да кейін көресің.
Ту алып жауға шықсаң сен,
Іледе жатқан жаныс пен
Шапырашты, көп дулат
Олар да атқа мінеді,
Өздеріңдей болған соң
Сұраншы, Саурық тірегі!
Достарыңызбен бөлісу: |