Ііі халықаралық ғылыми-практикалық конференция материалдары


Абай өлеңдеріндегі жүрек сөзінің қолданылуына тоқталсақ



Pdf көрінісі
бет129/330
Дата07.02.2022
өлшемі7,21 Mb.
#84247
1   ...   125   126   127   128   129   130   131   132   ...   330
Байланысты:
3 том (1)

Абай өлеңдеріндегі жүрек сөзінің қолданылуына тоқталсақ, 
Абай поэзиясы – сұлу 
поэзия, Абай поэзиясы – махаббат, сүю, сүйіспеншілікке толы поэзия. 
Ұлы ақын адам ұрпағының данасы да, дарасы да, патшасы да, қарасы да ет жүректен тұрады, 
жүрек соғып тұрғанда, адам өмір сүреді, жүрегі тоқтағанда «қайран жүрек мұзға» айналып, 
өмірден өтеді деген. Жақсылық та, жамандық та, қайғы мен қуанышта да ең алдымен жүрегімізге 
ден қоямыз. Ақын келешек ұрпаққа: 
Жүрегімнің түбіне терең бойла, 
Мен бір жұмбақ адаммын оны да ойла. 
Соқтықпалы, соқпақсыз жерде өстім 
Мыңмен жалғыз алыстым кәні қойма! – 


142 
деп, бізге әрі өсиет, әрі үлкен сенім, әрі зор салмақ тастап кетті. Абай атамыз өзі айтқандай 
«жұмбақ адамды» түсіну үшін оның ең алдымен жүрегіне үңілу керек екендігін, бар сырды 
жүректен іздеу керек екендігін, ең бастысы не нәрсенің барлығына да жүрекпен қарау керектігін 
айтып өткен. Ақынның қай шығармасын алып қарасақта, «жүрек» сөзіне жиі - жиі айналып соғып 
отырғанын байқамыз. 
Данышпан ақын жүрек сөзін екі түрлі мәселедегі тақырыптарда қолданған. Бірі – достық, 
махаббат тақырыбында болса, екіншісі – өзі туралы, халқы, елі жайында сөз қозғаған кеңінен 
қолданған. 
Енді осы өлеңдеріндегі жүрек сөзінің қолданылуына тоқталатын болсам: 
Мысалы, «Көзімнің қарасы» өлеңінде: 
Жүректен
қозғайын (3 шумақ, 1 тармақ) 
Әдептен озбайын. 
Өзі де білмей ме, 
Көп сөйлеп созбайын. 
Жүректе
оты жоқ (7шумақ, 3 тармақ) 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   125   126   127   128   129   130   131   132   ...   330




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет