Шежіре(араб.—бұтақ,тармақ) – халықтың шығу тегі, таралуын баяндайтын тарих ғылымының бір тармағы. Сәбит Мұқановтың анықтамасы бойынша «Шежіре» деп кімдерден кімдер туып, қалай өрбігенін баяндайтын ерте заманнан атадан балаға мирас болып келе жатқан ауызша деректер.
Шежіре шын мәнінде рудың, тайпаның, халықтың тарихының құрамды бөлігі. Шежіре арқылыадамныңтегі,атақонысы, қауымғақосқанүлесі,отанқорғаудағыорны,меншік,адами құқы, т.б.болмыс білінетінболған.
Дәстүр – әр ұлттың, халықтың діні мен сеніміне, тұрмыс- тіршілігіне, ұлттық құрылым ерекшелігіне сәйкес ғасырлар бойы жинақталып, өмірдің өзі туғызған ғұрыптардың жиынтығы; қауымменқоғамдақалыптасқанмінез-құлықтыңүлгілері.Мысалы көрімдік,сәлемберу,қызұзату,қонағасы,шашу,ерулік ата салты болып саналады. Салт-дәстүрдің ел арасындағы тәлімдік, тәрбиелік, халықтық мәні зор.
Автохтондыхалық - белгілі бір аймақтың ең ежелгі халық тұрғындары, алғашқы пайда болған жерінен қоныс аудармай, мәдени біртектілікті сақтай алған этномәдениет.
Этнос - [грек. - тайпа, халық] - бір халықты екіншісінен ажыратуға мүмкіндік беретін ортақ белгілері бар қауымдастық. Этнос ең алдымен, мәденитілдік қауымдастық. Этностың пайда болуында аумақжәнеәлеуметтікқарым-қатынастілінің ортақтығы шешуші фактор болып табылады. Географиялықорны менхалықтыңәлеуметтікжәнешаруашылықәдістерінің ортақтығы да маңызды рөл атқарады.
