Қосымша әдебиеттер:
Исанова А. Септеулік және демеулік шылаулардың синоним болуы // Қазақ тілі мен әдебиеті, № 4, 2006, 97-102-б.б.
Исанова А. Жалғаулық шылаулардың синоним болуы // Қазақ тілі мен әдебиеті, № 10, 2005, 39-44-б.б.
Нұғманқызы Қ. Еліктеуіш етістіктердің адамның қимыл-әрекетіне қатыстылығы // Қазақ тілі мен әдебиеті, № 4, 2001, 20-22-б.б.
4. Шақаманова Ы. Демеулік шылаулардың белгілері мен ерекшеліктері // Қазақ тілі мен әдебиеті, № 12, 2000, 61-63-б.б.
№13 практикалық сабақтың тақырыбы: Шылау.
Сабақтың мақсаты: Шылау сөздердің түрлері, олардың атқаратын қызметі мен жасалу жолдарын меңгеру.
Тапсырмалар:
1-жаттығу. Шылауларды онымен омоним қосымшалардан ажыратып, айырмасын түсіндіріңіздер.
Рахым әйелі мен баласын ертіп, Ақлиманың соңына ерді. Біз де естіп, қуанып қалдық (Б.Т.). бізде үлкен күш бар (С.М.). Сондықтан әкесіне айтқан да жоқ-ты (Ә.О.). Жоқты сұрама! Ойлағаныңдай болды. Бәтима көрген бойда көзі бажырайып, қарап қалыпты. Жуан қара Рахымды көргенде, туғаны келгендей қуанып кетті (Б.Т.). Өмірінде әлі күнге қайын сіңлісі мен өзге жігіттің арасына делдал боп көрмеген-ді (М.Ә.). Ербол да – сөзге жүйрік, қолқасын өткізе білетін, отты, жұғымды жігіт. Тоғжан алғашқы минуттарда қатты қысылып, өте ақырын амандасып, өзгеше қызарды. Абай оңаша қалғанда әуелде қатты қысылды. Өзен бойында таң атысымен көзге түседі (М.Ә.).
Достарыңызбен бөлісу: |
