Жылулық сәуле шығару Жылулық сәулелену табиғатта өте кең тараған және денені құрап тұрған атомдар мен молекулалардың жылулық қозғалыстарының энергиясы салдарынан болады. Қыздыру нәтижесінде шыққан жарық жылулық жарық деп аталады. Жылулық сәуле шығару Оо К жоғары кез келген температурада жүре береді.
Өте жоғары температурада қысқа толқынды сәулелер (көрінетін) УК, ал одан төмен температурада ұзын толқынды инфрақызыл ИҚ сәулелерге бөлінеді. Бұл жылулық сәулелердің спектрі тұтас болады.
Кирхгоф заңы Дененің бетінің бірлік ауданынан уақыт бірлігінде шығарылатын сәулелік энергия мөлшері дененің сәуле шығарғыштық қабылеті (R) немесе энергетикалық жарқырауы деп аталады. [R] = Вт/м2 немесе
- дененің спектрлік сәуле шығарғыштық қабілеті (энергетикалық жарқыраудың спектрліқ тығыздығы) . - ω жәнеT тәуелді
х
Энергетикалық жарқыраудың спектрлік тығыздығы жылулық сәулелердің сандық сипаттамасы болып табылады.
уақыт бірлігіндегі бірлік ауданнан бөлінген жарық сәулесінің энергиясы. Осы теңдеуді толқын ұзындығының функциясы түрінде немесе
деп беруге де болады.
Жиілік пен толқын ұзындығының арасындағы байланысты біле отырып мына теңдікке көшуімізге болады:
х
Энергетикалық жарқырауы: немесе
- дененің спектрлік сәуле жұтқыштық қабілеті. Бетіне түскен жарық сәулелерін толық жұтатын дене абсолют қара дене деп аталады. Табиғатта абсолют қара дене жоқ, бірақ оған жақындайтын денелер жеткілікті (қара барқыт, қара көмір және т.б.). жан-жағы жабық тар саңылауы бар денені қара дене моделіне жатқызуға болады.