Шымшықтың шылым қылдым қу басынан,
Бозторғай шылбыр қылдым шудасынан.
Бір өзіме арайтын мың торғай бар,
Ешкім менің бай емес, бір басымнан.
Өтірік өлеңнің бір ерекшелігі –ұлғайту мен кішірейту.
Баласы қасқа айғырдың бөлтірік-ті,
Айтпамын өлтірсең де өтірікті.
Мың кісі бір тышқанға мінгескенде,
Япырмай бәрін тулап өлтіріпті.
Сонымен, өтірік өлеңнің ең басты белгісі- өлеңге бір ауыз шындық қоспай, ақиқат шындықты негізге ала отырып, болмысты керісінше түсіндіру арқылы жаман әдеттен жиренту. Бұл мақсатты жүзеге асыру үшін өтірікші үнемі өлеңде шендестіру, теңеу, көрітеу, әсірелеу арқылы елді күлкіге кенелтеді.
Достарыңызбен бөлісу: |
