Жұмыс бағдарламасы «Э кономика саласындағы қылмыстарды саралаудың мәселелері \" \" №1 басылым

Қазақстанда қылмысты саралау

Работа содержит 1 файл

1. кылмысты саралау.doc

2.3 Қылмыстық  құқық нормаларының құрылысы бойынша саралау 

а)  Құқықты  сақтау. Тыйым салатын нормалар арқылы жүзеге асырылады. Бұл тәсілдің мәні тыйым салынған әрекетті жасаудан бой  тарту болып табылады;

б) Құқықты  орындау. Құқықты орындаудың мәні жүктелген  міндетті жүзеге асыру үшін белсенді әрекеттер жасау;

в)  Құқықты  пайдалану. Белгілі тұлға өзіне  берілген құқықтар мен бостандықтарды пайдалана ма, жоқ па өз еркі, егер оларды пайдаланғысы келсе, белсенді немесе енжар әрекет жасау арқылы құқықтық норманы жүзеге асырады;

      Біздің  ойымызша, қылмыстық құқықтық нормалардың  маңызы қылмыстық заңда ерекше орын алады. Мәселен, Қазақстан Республикасында  қылмыс пен күрес жүргізу Қылмыстық  атқару кодексімен реттеледі, кейбір реттерде жекеленген жазалардың орындалуы басқадай, арнайы заңдылық актімен де белгіленуі мүмкін, ал зиянды әрекеттердің мәселелерін саралау қылмыстық құқықтық теорияда да,сот тәжірибесінде де алатын орны ерекше. 

ҚОРЫТЫНДЫ 

        Жалпы тәуелсіздікке қолы жеткен  ел даму бағытында алдыңғы  қатарлы дамыған елдердің тәжірибелерінің елеулі дәмін татып көріп, сосын іске асыратыны табиғи заңдылық. Осындай көлемді қадамға сәйкес экономикалық бағдарламалар мен заң жобалары жасалып, оған өзгертулер мен толықтырулар енгізіліп жатады. Осыған байланысты, еліміз үшін аса маңызды мәселелердің негізгі көзі болып табылатын экономикалық дағдарыстан қиналмай өту, әлеуметтік оңтайландырылған тиімді де өнімді нарықтық механизм құру үшін қоғамдағы қылмыспен қарсы күрес жүргізу үшін құқық қорғау органдарының алатын орны ерекше. Бұл арада қылмыс заңдылықтарының орындылығын қарау мәселесі қылмысты саралауда айқын көрініс табады.

      Дипломдық жұмыста әдебиеттерді талдау мен  Қазақстан Республикасының Конституциясы, Қазақстан Республикасының Қылмыстық  кодексі басқа да нормативтік актілер мен қылмыстық заңдар негізге алынып, қылмысты саралаудың мазмұнын, маңызын, әдістемелік және теориялық негізін олардың бағыттары мен қағидалары, түрлері, қылмыстық саралаудағы объективтік шындықтың орын алуы, жеке, жалпы және ерекше қатысудағы қылмысты саралаудың олқылықтары, қылмыстық заңның даму ерекшелігі мен құқықтық негізі, қылмыс құрамының элементтерін құрайтын белгілердің жиынтығы (ниет пен мақсат, кінәнің аралас түрі, тұлғаның жасқа толу белгісі, жаза тағайындау мөлшері, нормалардың бәсекеге түсуі, зат пен құрал)  жүйелендірілген мазмұны ұсынылады. Зерттеудің барлық шеңбері басты міндет- қылмысты саралаудың әдістемелік логикалық формасына және қылмысты саралауда қылмыстық  заңдылықтың тиімді әрі мақсатты түрде айқындалуын шешуге бағытталған.

        Мемлекеттік әлеуметтік- экономикалық  сипаттағы құқықтағы және ұйымдастырушылық шараларын қамтамасыз етудегі белгілі бір жетіспей жатқан кемшіліктер қылмысты дұрыс сараламаудың орын алуына жағдай туғызады. Сонымен қылмысты саралау ұғымы дегеніміз- қоғамға қауіпті құқыққа қайшы қылмыстық заңға кері бағытталған іс-әрекетті Қылмыстық кодекстің  Ерекше бөлімінің баптарына нормаларды дәлме-дәл жатқызу. Екіншіден, қылмысты дұрыс саралау еліміздегі қылмыстылықтың жағдайын, құрылысын, деңгейін қозғалысын дұрыс анықтауға мүмкіндік туғызады. Қылмысты дұрыс сараламаудың нәтижесіндеқылмысты іс-әрекетті жасаған кінәлі адамға жөнісіз жеңіл және ауыр жаза тағайындалады, яғни әділ жаза тағайындау қағидасына қайшы келеді. Қылмысты дұрыс тәжірибе тұрғысынан сот төрелігін жүзеге асырудың кепілі және заңдылық,  әділеттік қағидаларының жүзеге асырылуының басты шарты болып табылады. Сонымен қылмысты дұрыс саралау құқық қорғау органдары беделінің мәртебесінің биік болуына келіп тіреледі. Қылмыстық заңға негізделген әдейі үкім шығару сот органдарының беделін,мәртебесін нығайтады.

      Қылмысты  саралаудағы «үйлестік функциясы» ұқсас қылмыстарды бір-бірінен  ажыратуда қылмысты қылмыстылық  еместіліктен айыруға, қылмыстың қоғамға  қауіптілігінің дәрежесін белгілеуде маңызы зор, яғни жасалған іс-әрекеттің арасындағы ұқсастықты нақты шындыққа бекіту болып табылады. бұл тұрғыда қылмысты саралау дегеніміз- қоғамға қауіпті, құқыққа қайшы істелген іс-әрекеттің арасындағы ұқсастықты шындыққа бекіту нәтижесінде көрсетілген қылмыс құрамының белгілерін қылмыстық нормада және қылмыстық актіге сай заңдылық баға беру.

      Қылмысты  саралауда антологиялық, гнесологикалық және логикалық аспектілер қылмыстық  құқықтық теорияда жүзеге асырылады. Гнесологикалық аспекті – қылмысты саралау болжамды нәтижеге байланысты, яғни қылмыстың қандай мақсатпен жасалғандығы көрініс табады, ал антологиялық және логикалық аспекті қылмысты саралауда ой-тұжырымнан өткізу желісі болып табылады. сонымен қылмысты саралаудың әдістемелік түсінігі материалистік ұғымда қаралады.

      Қылмысты саралаудың түрлеріне тоқталсақ, қылмыстық құқықтық еторияда легальдық (ресмиленген), докриналдық (ғылыми) саралау болып екі түрде көрініс табады. Доктринальдық саралау адамның мәндік күшінің қоғамдық қалыптасып өркендеуіне, тарихи сатыларымен ілгерілеуіне оқиғалардың, құбылыстардың одан әрі даму бағдарларына, бағыттарына болжам жасайды. Доктринальдық саралау ғылыми білімнің, рухани  дүниенің құрамдас бөлігі есебінде әр қашанда жүйелілігімен, логикалық тұрғыдан ұйымдасқандығымен, қылмыстық құқықтық теориялық сипатымен ерекшелінеді. Ресмиленген саралау құқық қорғау органдарының іс-әрекеттерінде көрініс табады.

      Философиялық  негізде қылмысты саралаудың мәселесі тереңдетілген зерттеу жүргізу арқылы,нақты, жалпылық, ерекше, жеке қатысудағы саралау қылмыстық құқықтық теорияда орын алады. Бұл арада қылмысты саралаудың ұғымы әлеуметтік қоғамға қауіпті тұрғыда жасалған іс-әрекетті анықтау арқылы адамдардың мінез-құлқы ережесін қылмыстық заңның нормасында белгілейді. Сонымен, қылмыс жасаған адамның мінез-құлқы ережесін тек заң ғана бағындырады.

      Қылмысты  саралаудың норма бәсекелестігіне  тоқталсақ, теория бойынша да, тәжірибе тұрғысынан алғанда да күрделі, маңызды  мәселелердің бірі болып табылады. Өйткені, қылмыстық құқықтық теориядағы коллизияның (норма арасындағы келісімінсіз тұрпаты),  жалпы және арнайы норманың қарастырылуы, әрине қиындық туғызады. Бұл тұрғыда нормалар бәсекелестігі деп қылмыстық кодекстің Ерекше бөлімінің екі (не одан да көп) баптарының блгілеріне сәйкес келетін жағдай түсінілед, яғни ол (қылмыс) бір уақытта бірнеше норманың диспозициясында қамтылады. Мәселен, егер жалпы мен арнайы норма бәсекелессе- арнайы норма, ал бүтін мен бөлшек бәсекелессе, жасалған әрекеттің белгілерін неғұрлым толығымен қамтитын бүтін норма қолданылады. Бұл тұрпатта, қылмысты саралағанда өзара ұқсас белгілер салыстырса, келесі жағының логикалық ұғымына қарай «жалпы мен бүтін» қатынасындағы белгілер бәсекеге түседі. Көрініп отырғандай, қылмысты саралау үстінде, толық сәйкестік орнату кезінде, біріншіден, бір баптың бөліктері, екіншіден, әр түрлі баптар назарға алынады.

      Сонымен қорыта келе, дипломдық зерттеу жұмысында  ғылыми әдістемелік жолмен қамтамасыз ету бойынша саралау сұрақтарына өз ұсыныстарымызды негіздедік. Әсіресе, қылмыстық іс жүргізу сатысының бастапқы сатысында тергеушілердің кездестіріп қалатын қиыншылықтарын, алдын ала тергеу жүргізудің мерзімін, бағыттарын, айырма шектерін, соттарға байланысты үкім шығару кезінде жаза тағайындау негіздерінде кездесетін қиындықтарды қылмысты саралауда ашу мен толық мәлімдеуге байланысты әдістемелік процессуалдық аспектілері қарастырылды. Қылмысты саралау мәселесі туралы қылмыстық істер жөніндегі алқадан қылмысты қадағалау алқасынан қылмысты саралаудың қарастырылған істердегі ерекшеліктері мен міндеттерін анықтайды.   

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ 

1. 
   ^{Қазақстан Республикасы. Конституция: респ. Референдумда қабылданған 30 тамыз 1995 ж // ҚР Парламентінің ведомісі. – 1996, №4. 217 б. Н.Ә.Назарбаев. Қазақстан-2030.}
   
2. 
   ^{Лейст О.Э. Санкция и ответственность по советскому уголовному праву. – М., 1962. – С. 123.}
   
3. 
   ^{Дютртейн Э.  Философия и право. – М., 1966. – С. 103.} 
   
4. 
   ^{Таганцев Н.С. Русское уголовное право. – М., 1984. – Т 1 – С. 156-162.}
   
5. 
   ^{Сергеевский Н.Д. Уголовнае право // Часть общая. Издательство-2-ое. СПб., 1915. – С. 260.}
   
6. 
   ^{Брайнин Я.М. Советское уголовное право. Общая часть. Издательство Киевского государственного университета им. Шевченко, 1955.  – выпуск. 1. – С. 190-202.}
   
7. 
   ^{Зогородников Н.И. О пределах уголовной ответсвенности. // Советское уголовное право. – М., 1963 - № 117. – С. 326.} 
   
8. 
   ^{Лейкина Н.С. Личность преступника и уголовная ответственность. – М., 1968. – С. 420.}
   
9. 
   ^{Стручков Н.А. Основы теории исправительно-трудового право. – М., 1967. – С. 610.}
   
10. 
    ^{Багрий-Шахматов Л.В.  Уголовная ответственность и наказание. – Минск., 1976. – С. 26-27.}
    
11. 
      ^{Санталов А.Н. Теоретические вопросы уголовной ответственности. – Л., 1982. – С. 62.}
    
12. 
    ^{Санталов А.Н. Состав преступления и некоторые вопросы Общей части уголовного права «Правоведение». - 1960. - № 1. – С. 88.}
    
13. 
    ^{Карпушин М.П., Курляндский В.И. Уголовная ответственность и состав преступления. – М., 1974. – С. 21.}
    
14. 
    ^{Санталов А.Н. Теоретические вопросы уголовной ответственности. – Л., 1982. -  С. 170.}
    
15. 
    ^{Демидов Ю.А. Социальная ценность и оценка в уголовном праве. – М., 1975. – С. 156.}
    
16. 
    ^{Осипов П.П. Теоретические основы построения и применения уголовно-пправовых санкций Л., 1976. – С. 51.}
    
17. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа  2001. – 9. бап.
    
18. 
    ^{Лейст О.Э. Санкции и ответственность по советскому праву. – М., 1962. – С. 109.}
    
19. 
    ^{Сенцов А.С. Проблемы реализации уголовной ответственности и правогого статуса ее субъектов на предварительном следствии. – Волгоград., 1995. – С. 131-132.}
    
20. 
    ^{Лейкина Н.С. Личность преступника и уголовная ответственность.  – М., 1968. – С. 36.}
    
21. 
    ^{Стручков Н.А. Уголовная ответственность и ее реализация в борьбе с преступлением. – М., 1968. – С. 170.}
    
22. 
    ^{Санталов А.И. Теоретические вопросы уголовной ответственност. – Л., 1982 – С. 81.}
    
23. 
    Багрий-Шахматов Л.В. Уголовная ответственность и наказание. – Минск., 1976. – С. 98.
    
24. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 16. бап.
    
25. 
    Багрий-Шахматов Л.В. Уголовная ответственность и наказание. – Минск.,  1976. – С. 67. 
    
26. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 14. бап.
    
27. 
    Қазақстан Республикасы Конституциясына түсіндірме. – А., 1995. – 77. бап.
    
28. 
    Елеонский В.А. Проблемы позитива и ответственность в советском уголовном праве. – Рязань., 1979. – С. 82.
    
29. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 14. бап.
    
30. 
    Кудрявцев Н.В. О противоправности преступления // Правоведения. – 1959. - С. 74.
    
31. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 3. бап.
    
32. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 34. бап.
    
33. 
    Қазақстан Республикасының  Конституциясына түсіндірме. – А., 2000..
    
34. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. - 2001. – 75. бап.
    
35. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 102. бап.
    
36. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 373. бап.
    
37. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. - 2001. – 169. бап.
    
38. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. - 2001. – 177. бап.
    
39. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 20-21. бап.
    
40. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 15. бап.
    
41. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 16. бап.
    
42. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 38. бап.
    
43. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 39. бап.
    
44. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 16. бап. – 33-35. бб.
    
45. 
    Кругликов Л.Л. Смягчающие и отягчающие обстоятельства в советском    уголовном праве. – Ярославль., 1977. – С. 59.
    
46. 
    Кругликов Л.Л. К вопросу об исчерпывающем характере перечня отягчающих ответственность обстоятельств. / Гарантии прав личности в социологическом уголовном праве и процессе. – Ярославль.: ЯрГУ., 1986. – С. 107.
    
47. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 28. бап. – 62-66. бб.
    
48. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 141. бап. – 254. б.
    
49. 
    Андреева Л.А. Состав преступления износилования в советскому уголовном праве: Автореф. дис. ... канд. наук. – Л., 1962. – С. 9.
    
50. 
    Қазақстан Республикасы Жоғары Соты Пленумы. Әйелді зорлағаны үшін жауапкершілікті белгілейтін заңдарды соттардың қолдану тәжірибесі туралы.  // Егемен Қазақстан. – 1993. – 23 сәуір.
    
51. 
    Гаскин С.С. Отягчающие обстоятельства и их значение индивидуализации уголовной ответственности и наказания: автореф. дисс. канд. юр. наук: 00.12.08. – М., 1981. – С. 59.
    
52. 
    Лейкина Н.С. Личность преступника и уголовная ответственность. – М.,  1968. – С. 254.
    
53. 
    Орымбаев Р. Специальный субъект преступления // Изд. «Наука». – Каз. ССР. – А., 1977. – С. 4.
    
54. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 59. бап. – 122-123. бб.
    
55. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 53. бап. – 109-111. бб.
    
56. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексіне түсінік. – А., ЖСШ Баспа. – 2001. – 56. бап. – 117-118. бб.
    
57. 
    Дагель П.С. Личность преступника. – Казань., 1972. – С. 12-15.  
    
58. 
    Қазақстан Республикасы Жоғары Соты Қаулы. Жаза тағайындағанда соттардың заңдылықты сақтауы // Егемен Қазақстан. – 1993. - 24 маусым. – 23-33. бб.                                           
    
59. 
    Пионтковский А.А. Учение о преступлений по советскому уголовному праву. – М., 1961. – С. 45.
    
60. 
    Бапанов Т.Ә., Әбләзов Е.Т. Қылмыстық құқық альбом үлгісі. – А., 2000. – 12. б.
    
61. 
    Ағыбаев А.Н. Қылмыстық құқық   жалпы бөлім. – А., 2000. – 27-30. бб.
    
62. 
    Утевский Б.С.  Вина в уголовном советском праве монография. – М., 1948. - С. 143.
    
63. 
    Котов Л.И. Развитие нравственных убеждений и привычек. – М., 1961. – С. 31.
    
64. 
    Дагель П.С. Установление уголовной наказуемости с учетам субъективной стороны общественно опасных деяний // Основные направления борьбы с преступностью. – М., 1975. – С. 125.
    
65. 
    Рубинштейн С.Л. Бытие и сознание // изд. АН СССР.  – 1957. – С. 279.
    
66. 
    Волков Б.С. Проблема воли и уголовная ответственность // изд. Казанского университета. – 1965. – С. 78.
    
67. 
    Қазақстан Республикасының Жоғарғы Соты. Қаулы Адамның өміріне, денсаулығына қарсы әрекеттер үшін жауаптылықты реттейтін заңдардан соттарда қолдануы туралы // Егемен Қазақстан. – 1994. - 23 желтоқсан. - №7.
    
68. 
    Кудрявцев В.Н. Взаимосвязь элементов преступления // Вопросы борьбы с преступностью. - М., - 1976. - Выпуск 25. – С. 29.
    
69. 
    Кузнецова Н.Ф. Преступления и преступность. – М., 1969. – С. 67.
    
70. 
    Кригер Г.А. Дифференциация оснований и пределов уголовной ответственности // Совершенствование мер борьбы с преступностью в условиях научно-технической революции. – М., 1980. – С. 124.
    
71. 
    Орымбаев Р. Специальный субъект преступления. – Алма-Ата., 1977. – С. 145.
    
72. 
    Шаргородский М.Д.  Наказание по советскому уголовному праву. – М., - 1957. – С. 115.
    
73. 
    Орымбаев Р. Специальный субъект преступления. – Алма-Ата., 1977. – С. 141.
    
74. 
    Куринов Б.А. Научные основы квалификации преступлений. – М., 1976. – С. 103.
    
75. 
    Ағыбаев А.Н.  Қылмыстық құқық //  Жалпы бөлім. – А., 2000. – 65. б.
    
76. 
    Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексі. – А., 2000.  – 16. бап.
    
77. 
    Заң терминдері сөздігі. – А., 2000. – 7.б.
    

Страницы:← предыдущая12345678

Описание работы

Қазақ КСР 1959 жылы қабылданған Қылмыстық кодексінің нормалары өмірімізде орын алған саяси, әлеуметтік, экономикалық өзгерістерге сай келмегендіктен, 1997 жылы шілде айының 16-жұлдызында Қазақстан Республикасының жаңа Қылмыстық кодексі қабылданып, ол 1998 жылы қаңтар айының 1-жұлдызынан бастап заңды күшіне енеді[4]

Содержание

содержание отсутствует

© 2009 — 2013 Stud24.ru — тысячи рефератов, курсовых и дипломных работ

Предметы Новые рефераты Задать вопрос