Г.Мендель тәжірибелері Ұрықтану кезіндегі зиготалардың варианттары
5.Әдебиет:
Негізгі:
Медициналық биология және генетика, Әбилаев С.А. 2-ші бас. 2010
Қазымбет П.К. Аманжолова Л.Нуртаева Қ. Медициналық биология. Алматы, 2002 ж.
Қуандыков Е.Ө., Әбілаев С.А. Медициналық биология және генетика. Алматы, 2006 ж.
Стамбеков С.Ж. , Петухов В.Л. Молекулалық биология, Новосибирск, Семей МУ, 2003 ж.
Медициналық радиобиология негіздері
Биология.Под ред. В.Н.Ярыгина Кн.1,2.М., Высшая школа, 2004, 320 с.
Генетика. Учебник для ВУЗов/ Под ред. академика РАМН В.И. Иванова. – М.: ИКЦ «Академкнига», 2006.– 638 с.
Гинтер Е.К. Медицинская генетика. М., Медицина, 2003.
Казымбет П.К., Мироедова Э.П. Биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов. – Астана, 2006, 2007.
Медицинская биология и генетика/ Под.редакцией Куандыкова Е.У., Алматы, 2004
Ярмоненко С.П. «Радиобиология человека и животных», М., «Высшая школа», 2004 г.
Қосымша:
Стамбеков С.Ж. , Генетика, Новосибирск, 2003 ж.
Акоев И.Г. Теоритические и количественные аспекты радиационного порожения организма. М.,1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. природный радиоактивный фон и его значения для биосферы Земли. М, 1931
Мироедова Э.П. Радиобиология. Астана, 1999
Переслигин М.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радияция. Дозы, эффекты, риск. М., 1988
Иванов В.П.,Гребенник Л.А. и др. Биология, Курск,2003,374с.
Пехов А.П. Биология и общая генетика Учебник, Санкт-Петербург, Москва, 2006, 640 с.
Вопросы и задачи по общей биологии и общей медицинской генетике. Под ред. Иткеса В.А.М.: Гоэтар-Мед., 2004, 444с.
Введение в молекулярную медицину./Под.ред. М.А.Пальцева, М.Медицина, 2004
Общая вирусология. М. Медицина 1982
Северин Е.С. Биохимия – М,: ГОЭТАР – Медиа,2007-784с.:ил.
Айала Ф. Современная генетика. В 3 томах,1987
Мяделец О.Д.Основы цитологий эмбриологий М. 2002.
Алиханян С.И. Общая генетика – М, 1985
Ратнер В.А. Молекулярная генетика – Новосиб.1983
Инге – Вечтомов С.Г. Генетика с основами селекции М. 1989
Бочков В. Клиническая генетика, М, 2006
Баранова Е. Код ДНК. М.:АСТ. Спб:Астрель, 2007-222с.
Коничев А.С.,Севастьянов Г.А. Молекулярная биология. -.М.: изд-во Центр «Академия», 2003-400с.
Мушкамбаров Н.Н. Кузнецов С.Н. Молекулярная биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов, Москва: Наука, 2003, 544 с.
Фаллер Д.М., Шилдс Д. Молекулярная биология клетки. Руководство для врачей. Пер с англ. М.: БИНОМ – Пресс, 2003.- 272 с.
Акоев И.Г. Теоретические и количественные аспекты радиационного поражения организма. М., 1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. Идей радиационного гормезиса в атомном веке. М., 1935
Мироедова Э.П. Радиобиология, Астана 1999
Переслигин И.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радиация Дозы, эффекты, риск. М., 1988
6. Қорытынды сұрақтары: (кері байланыс)
1. Генетиканың әкесі деп кімді айтамыз?
2. Генетиканың медицинадағы маңызы?
3. Тәуелсіз тұқым қуалау қалай сипатталады?
4. Тіркес тұқым қуалаудың мәні?
5. Адамның тұқым қуалайтын ауруларының пайда болу себептері?
6. Адамның тұқым қуалайтын ауруларын емдеуге бола ма?
№7
1.Тақырыбы: Адамның тұқым қуалайтын аурулары. Тұқым қуалайтын аурулардың негізгі топтары. Тұқым қуалайтын аурулардың алдын алу және диагностикалау негіздері
2.Мақсаты: Тұқым қуалайтын аурулардың негізгі топтарымен танысу
3.Дәріс тезистері: Медициналық генетика-адам патологиясындағы генетикалық факторлардың рөлін зерттейтін жалпы генетика ғылымының маңызды бөлімі болып саналады.
Тұқым қуалаушылық басқа тірі ағзалар сияқты, адамдарға да тән қасиет. Адамдардың көптеген белгілері Г.Мендель заңдарына сәйкес тұқым қуалайды, оларды менделденуші белгілер деп атайды. Қазіргі кезде адамдардың 12000-нан астам тұқым қуалайтын аурулары анықталған, олардың ішінде: тері аурулары – 250; көз аурулары – 200 астам, жүйке аурулары, ішкі мүшелер аурулары т.с.с. Адамдардың тұқым қуалаушылығын зерттейтін генетика ғылымының саласын медициналық генетика деп атайды. Ол ерте кезден-ақ, ХІХ ғасырдың аяғынан бастап Ф.Гальтон, А.Гэррод еңбектерінің нәтижесінде дами бастаған.
Г.Мендель заңдары екінші рет қайтадан ашылғанан кейін ағылшын дәрігері А.Гэррод адамдардың алкаптонурия ауруын зерттеп (алкаптонурия несептің түсінің ауада қараюы) оның гомогентезин қышқылының алмасуының бұзылуы нәтижесінде дамитынын және Г.Мендель заңдылықтарына сәйкес-рецессивті белгілі сияқты тұқым қуалайтындығын анықтаған. Сонымен қатар, А.Гэррод гендер көптеген химиялық үдерістері басқарып бақылайды деп болжамдап, адам ағзасында алкаптонуриядан басқа зат алмасудың бұзылуына алып келетін көптеген тұқым қуалайтын аурулар болуы мүмкін деп айтқан. ХХғ. 60 жылдарына дейін адамдар генетиканың зерттеу объекті ретінде ғалымдарды көп қызықтыра қойған жоқ. Бұл кездері гентиканың негізгі зерттеу объекттері ретінде-дрозофила (жеміс шыбыны), саңырауқұлақтар (нан зеңі-Neurospoza) ішек бактериясы (Escherichia coli) т.б. қолданылып келді.
4.Иллюстрациялы материалдар:
Достарыңызбен бөлісу: |