5.Әдебиет:
Негізгі:
Медициналық биология және генетика, Әбилаев С.А. 2-ші бас. 2010
Қазымбет П.К. Аманжолова Л.Нуртаева Қ. Медициналық биология. Алматы, 2002 ж.
Қуандыков Е.Ө., Әбілаев С.А. Медициналық биология және генетика. Алматы, 2006 ж.
Стамбеков С.Ж. , Петухов В.Л. Молекулалық биология, Новосибирск, Семей МУ, 2003 ж.
Медициналық радиобиология негіздері
Биология.Под ред. В.Н.Ярыгина Кн.1,2.М., Высшая школа, 2004, 320 с.
Генетика. Учебник для ВУЗов/ Под ред. академика РАМН В.И. Иванова. – М.: ИКЦ «Академкнига», 2006.– 638 с.
Гинтер Е.К. Медицинская генетика. М., Медицина, 2003.
Казымбет П.К., Мироедова Э.П. Биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов. – Астана, 2006, 2007.
Медицинская биология и генетика/ Под.редакцией Куандыкова Е.У., Алматы, 2004
Ярмоненко С.П. «Радиобиология человека и животных», М., «Высшая школа», 2004 г.
Қосымша:
Стамбеков С.Ж. , Генетика, Новосибирск, 2003 ж.
Акоев И.Г. Теоритические и количественные аспекты радиационного порожения организма. М.,1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. природный радиоактивный фон и его значения для биосферы Земли. М, 1931
Мироедова Э.П. Радиобиология. Астана, 1999
Переслигин М.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радияция. Дозы, эффекты, риск. М., 1988
Иванов В.П.,Гребенник Л.А. и др. Биология, Курск,2003,374с.
Пехов А.П. Биология и общая генетика Учебник, Санкт-Петербург, Москва, 2006, 640 с.
Вопросы и задачи по общей биологии и общей медицинской генетике. Под ред. Иткеса В.А.М.: Гоэтар-Мед., 2004, 444с.
Введение в молекулярную медицину./Под.ред. М.А.Пальцева, М.Медицина, 2004
Общая вирусология. М. Медицина 1982
Северин Е.С. Биохимия – М,: ГОЭТАР – Медиа,2007-784с.:ил.
Айала Ф. Современная генетика. В 3 томах,1987
Мяделец О.Д.Основы цитологий эмбриологий М. 2002.
Алиханян С.И. Общая генетика – М, 1985
Ратнер В.А. Молекулярная генетика – Новосиб.1983
Инге – Вечтомов С.Г. Генетика с основами селекции М. 1989
Бочков В. Клиническая генетика, М, 2006
Баранова Е. Код ДНК. М.:АСТ. Спб:Астрель, 2007-222с.
Коничев А.С.,Севастьянов Г.А. Молекулярная биология. -.М.: изд-во Центр «Академия», 2003-400с.
Мушкамбаров Н.Н. Кузнецов С.Н. Молекулярная биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов, Москва: Наука, 2003, 544 с.
Фаллер Д.М., Шилдс Д. Молекулярная биология клетки. Руководство для врачей. Пер с англ. М.: БИНОМ – Пресс, 2003.- 272 с.
Акоев И.Г. Теоретические и количественные аспекты радиационного поражения организма. М., 1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. Идей радиационного гормезиса в атомном веке. М., 1935
Мироедова Э.П. Радиобиология, Астана 1999
Переслигин И.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
23. Радиация Дозы, эффекты, риск. М., 1988
6. Қорытынды сұрақтары: (кері байланыс)
1. Тіршілік анықтамасы? Тірі мен өлі дүниенің айырмашылығы?
2. Тірі дүние ұйымдасу деңгейлерін атаңыз?
3. Жасушаны қаан және кім ашты?
4. Жасуша теориясын кім енгізді?
№2
1.Тақырыбы: Жасушаның макромолекулалары. Ақуыздар. Нуклеин қышқылдарының құрылысы, қызметтері
2.Мақсаты: Тұқым қуалаушылықтың материалдық негіздері – нуклеин қышқылдарының құрылысы, қызметтері туралы мәлімет беру.
3.Дәріс тезистері: Нуклеолтидтер молекуласында азоттық негіздердің пуриндік –Аденин (А) не Гуанин (Г); немесе примидиндік –цитозин (Ц), Тимин (Т) не Урацил (У) деген түрлері, қант ретінде –дезоксиребоза не рибоза, 1 фосфор қышқылының қалдығы (монофосфат) кездеседі.
ДНҚ (дезоксирибонуклеин қышқылы) нуклеотидтері-дезоксирибозадан, азоттық негіздерден, 1 фосфаттан (монофосфат) құрылған, оларды-д АМФ, д ГМФ, д ЦМФ, д ТМФ деп атайды. ДНҚ молекуласы қосширатпалы болып келеді (Ф. Крик, Д.ж. Уотсон). Оның алғашқы, екінші реттік, үшінші реттік құрылыстары белгілі.
ДНҚ молекуласының алғашқы құрылысы- бір жіпшеде нуклеотидтердің (А, Г, Ц, Т) бірізділікпен тізбектеліп орналасуы болып табылады. ДНҚ алғашқы құрылысы фосфодиэфирлік байланыс арқылы тұрақтанады, яғни бір жіпшедегі нуклеотидтер бір-бірімен фосфаттық топ және қанттың гидроксил тобы арқылы байланысқан.
ДНҚ молекуласының екінші реттік құрылысы оның екі жіпшесіндегі азоттық негіздердің бір-бірімен сутектік байланыс арқылы комплиментарлы байланысуы (А-Т; Г-Ц) болып табылады. ДНҚ жіпшелері полярлы болады, яғни оның 51 және 31 ұштары белгілі. ДНҚ молекуласының қосширатпасы (тізбектері) бір біріне антипаралель орналасқан;
РНҚ-да ДНҚ сияқты полимер-сызықты полинуклеотид, ал мономерлері болып рибонуклеотидтер саналады. РНҚ нуклеотидтерінде рибоза, 4 азоттық негіздер-А, Г, Ц, У, бір фосфор қышқылының қалдығы кездеседі, оларды рАМФ, рГМФ, рЦМФ, рУМФ деп бейнелейді. Нуклеотидтер 51 , 31 –фосфодиэфирлік байланыс арқылы байланысқан
Сол сияқты, РНҚ молекуласының ДНҚ молекуласынан айырмашылықтары да белгілі.
1) ең негізгі айырмашылығы РНҚ молекуласы қосширатпалы емес бір ширатпалы. Оның 3 себебі бар. а) біріншіден, РНҚ молекуласындағы пентоза (қант) дезоксирибоза емес, қосымша гидрокси тобы бар, рибоза болып табылады.
4.Иллюстрациялы материалдар
Достарыңызбен бөлісу: |