Жоғары мектеп педагогикасы

Акмеология саласында 1990-жылдардағы зерттеулердің жандануы, жаңа ғылыми бағыттардың пайда болуына əкелді: жалпы жəне басқарушы акмеология (О.С. Анисимов, А.А. Деркач, В.П. Ситников жəне т.б.), олар адамның іс-əрекетіндегі шыңға жету жетістіктерінің жалпы заңдылықтарын жəне олардың басқару қызметі мен мəнсапқа енуін зерттейді, педагогикалық акмеология (Н.В. Кузьмина, А.А.Реан, Ю.А. Гагин, Н.Ф. Вишнякова жəне т.б.), ол ересек адамның кəсіби іс-əрекетіндегі шыңның (акме) көріністері ретінде кəсібиліктің жəне креативтіліктің объективті жəне субъективті факторларын жəне осы факторлар қалыптасатын өнімді педагогикалық жүйелерді модельдеудің шарттарын айқындайды. Oтандық ғалымдар Н.Д. Хмель, А.А. Бейсенбаева, С.Т. Каргин, А.Қ. Рысбаева, Қ.К. Жампейісова болашақ мамандарды дайындаудағы біртұтас педагогикалық үрдістің теориясы мен практикасы мəселесінің əртүрлі аспектілерін зерттеу нысанына алған. Oсы аталған ұстанымдар жоғары оқу орнынан кейінгі білім жағдайында рухани-адамгершіліктік жəне интеллектуалдық дамуын интеграциялауда басты назарға алынуы тиіс. A.А. Бейсенбаеваның еңбектеріндегі негізгі түйінді ойлар жоғары оқу орны мен одан кейінгі білім беруде болашақ маманның тұлғалық сапаларын қалыптастыру мəселесін ізгіліктілің идеясына бағындыру жəне гуманистік қасиеттерді білім мазмұны арқылы оқу құралдарының тəрбиелік компоненті арқылы жүзеге асыру болып табылады. Болашақ маманды кəсіби еңбекке дайындау олардың тұлғалық, зияткерлік жəне кəсіби маңызды қасиеттерін, шығармашылық қабілеттері мен құзырлылықтарын дамытумен анықталынады. Жоғарыда аталған зерттеушілер оқу үрдісіндегі əртүрлі педагогикалық жағдайлардағы бірнеше өкілдердің креативтілігін дамыту мəселелерін (мұғалім, оқытушы, оқушы, бала жəне т.б.) қарастырды.