Казахстан

13 
фия) қолданылады. Олар нақты диагноз қоюда
 
(әcipece ісіктерде, 
ми мен жұлын қан тамырларының ауруларында) қолданылады, 
бipaқ науқастар оларды нашар көтереді, кей жағдайларда 
асқынулар болуы мүмкін. 
Миелографияны, позитивті контраст зат – липиодолды, 
жұлынның торлы қабықша асты кеңістігіне жiберу түpін 1921 
жылы Сикар мен Форестье ұсынды [8]. 
Миелографияның, келесі түpлеpi бар: 1) төмен бағытталған, 
салыстырмалы тығыздығы 1-ден жоғары (яғни ликвордың 
салыстырмалы тығыздығынан жоғары), науқасты отырғызып 
үлкен цистернаға енгізу арқылы жұлын компрессияның жоғарғы 
деңгейін аныктау; 2) салыстырмалы тығыздығы l-ден жоғары 
позитивті контраст заттарды жұлын компрессиясы деңгейінен 
төмен жерден енгізіп, науқасты мынадай жағдайға ауыстырады: 
оның омыртқа жотасының жоғарғы 6өлігi горизанталь 
жазықтықтан төмен орналасады. Бұл кезде контраст зат жоғары 
қарай жылжып жұлын компрессиясының төменгі деңгейін 
анықтайды; 3) ауа немесе оттегіні енгізу арқылы жасалатын 
пневмомиелография; 4) изотопты миелография. 
Миелография үшін йод ерітінділерінің әр түрлі майлардағы 
және этил эфирлі қышқылдарының қоспаларындағы позитивті 
контрастты препараттар қолданылады. Олар әр түpлi тұтқырлықта 
болады. Төмендеген миелографияда контраст заттарды мидың 
үлкен цистернасына енгізу кезінде науқасты отырғызып жасаған 
дұрыс болады. 1-2 мл ликвор алынатын цистерналық пункцияны, 
алдын-ала дайындалынған, ішінде 1-6 мл контраст заты бар, 
шприцпен үлкен цистернаға енгізеді. Инені алып болғаннан кeйін, 
науқасқа басын жайлап бүгyi, оңға-солға қисайту керек екенін 
айтады. 
Рентген cуpеттерін (жалпы және нысаналы) алдыңғы, артқы 
және бүйір проекцияларында науқасты тұрғызып немесе 
отырғызып жасайды. Миелографиядан 15-20 мин. өткен соң 
науқасты отырғызып, контраст заттардың тұрып қалуына 
күдіктенген аймаққа рентгенография жасалынады: 1 және 24 
сағаттан кейін (керек болған жағдайда 48 сағаттан кейін тежегіш 
болатын және оған жақын жатқан аймақтардың бақылау суретін 

14 
жасайды). Бұл кезде науқас алғашқы тәуліктерде, төсекте денесінің 
бас жақ бөлімін жоғары көтеріп жатуы қажет. 
Торлы қабықша асты кеңістігінің толық тежегіші кезінде ең 
ақпаратты миелограмма алынады. Интрамедуллалық iciктеp үшін 
контраст заттардың тicтi жолақ ретінде омыртқа бойымен icік
деңгейінде орналасуы тән. Бұл сурет, жұлынның өзгерген бөлігінің 
бейнесі болып саналады. Интрамедуллалық ісіктерде жұлын 
ұршық тәрізді толып, ликвор жолдарын қысып, жіңішке 
саңылаулар түзеді. 
Экстрамедуллалық

жүктеу/скачать 3,42 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: