ИФА-да қолданылатын ферменттер

• 
  Антигендермен антиденлер қарым-қатынасқа кіргенде тұрақтылығы және белсенділігі жоғары болу керек;
  
• 
  Ферменттік коньюгатты (антиген-фермент және антидене-фермент) алғаннан кейін сақтағанда тұрақты болу керек;
  
• 
  Ферменттік реакцияның өнімдерін анықтағанда аса күрделі болмау керек және сезімталды болу керек.
  

№1 кесте. ИФА-да қолданылатын ферменттер және олардың субстраттары

1. 
   G-200 сефадексі бар хроматографтар.
   
2. 
   Диализдік түтікшелер.
   
3. 
   Ақжелкек пероксидазасы.
   
4. 
   Ерекше иммуноглобулиндер немесе түрге қарсы антиденелер.
   
5. 
   0,1М натрий периодаты.
   
6. 
   0,001М ацетатты буфер, рН 4,4.
   
7. 
   0,2М бикарбонатты буфер, рН 9,5.
   
8. 
   Дистилденген суда натрий боргидраты (4 мг/мл).
   
9. 
   0,1 бораттық буфер, рН 7,4.
   
10. 
    Глицерин.
    

1. 
   4 мг ақжелкек пероксидазасын 1 мл дистилденген суда ерітеді.
   
2. 
   200 мкл жаңадан дайындаған натрий периодатын қосып бөлме температурасында 20 минут абайлап араластырады.
   
3. 
   Ацетаттық буферге қарсы 4⁰С температурада 16-18 сағат диализдейді.
   
4. 
   20 мкл бикарбонатты буферді кіргізіп ортаның рН9,0-9,5 жеткізіп иммуноглобулиндердің (антиимууноглобулиндердің) фракциясының 1 мл қосады.
   
5. 
   Жаңадан дайындалған натрий боргидраттың 100 мкл қосып 4⁰С 2 сағатқа қалдырады.
   
6. 
   Бораттық буферге қарсы (4⁰С, 16-18 сағат) диализдейді.
   
7. 
   Бораттық буфердегі 60 пайызды глицеринді қосып, 4⁰С сақтайды.