Күлгін түсті жан- жаратылыс пен қоғамның даму заңдылықтарын біліп, бақылап отыра алады.
Осының бәрі қосылып, бірігіп - Ғарыштық қуатты береді. Бұл Әлеммен бірігу, Әлемнің ажырамас бір бөлшегі екеніңді сезіну, бұл деген шексіз бақытқа бөлену. Бұл сезім ғарыш адамына айналған жандарға тән қасиет екен.
1-ші, 2-ші жандары ғана ашылған жабайы адамдар, тек, құлқынның қамын ойлап, дөрекі түйсіктің құлы болады.
3 ші, 4-ші және одан жоғары жандар іске қосылса, адамзат дамудың жоғарғы сатысына жетіп, көтеріліп отырады, білем.
Сол сияқты кейбір топонимикалық есімдер де «жеті» санымен сипатталып кездесетіні де бар. Мысалы, Алматыны, күншығыстан Аякөзді, оңтүстігінен Шу ауданын камтитын бұрын Жетісу губерниясы, одан келе Жетісу облысы аталған, қазіргі Жетісуды кей мәліметтерге қарағанда Балқашқа барып құятын жеті өзен: Іле, Көксу, Басқан, Сарқан, Қаратал, Лепсі, Аякөз өзендерімен байланыстырады. Ал кейбір деректе Балқашпен түйіспеседағы Шу өзенін Жетісудың бірі дейді. Расында Балқашқа тікелей барып құятын, немесе жанамалап барып қосылатын ірілі-уақты басқа сулар өзендер есептелмей, Алматы өлкесі Жетісу болып аталуы тегін де емес. Менің ойымша, Алматыны айнала қоршай өтіп, Балқашқа асыла құятын, ұзына сапар шегіп келетін «жетіден» де көп өзенді аталарымыз «Жетісу» деп, қасиетті санмен еркелете атаған, білем.
Өзен, су аттарымен қатар, кейбір қала аттары да «жетімен» байланысып отырады. Мәселен, ақсақал қарияларымыздың (Сабыржан ақсақал сияқты) қалдырған естелігінде: Әулиеата (әулие ата), Алматы (алманың атасы), Ыстық (ыстық су атасы), Тектұрмас, Бектас, Қошқар ата, Бектау ата дегенді қазақ «Жеті әулие»,— дейді. «Жеті шатырды» да орыстар өзіншелеп Семипалатинск десе де, қазақ орағытып, «Аһау Семей» деп алған. Қашқарияда да «Жеті шәр» (жеті шаһар) бар екен.
Достарыңызбен бөлісу: |