Баяғыда бір аңқау кісі есегіне мініп, сапарға шығады. Тауға шығарады есегін аяп, жетектеп етпекші болады. Мұны көріп тұрған екі ұры есекті ұрламаққа әрекеттенеді. Екеуі білдірмей басып аңқаудың арт жағына келеді. Біреу есектің ноқтасын басына киіп алады. Екіншісі есекті алып кетеді. Аңқау білмейді, өлеңін айтып жүре береді. Біраздан кейін әлгі ұры тартынып, жүрмей қояды. Артына қараған аңқау есекті емес, адамды көреді. «Бұл қалай, сен қайдан келдің?»- деп таңғалады.
Ұры: «Мен сенің есегің болып жүрген кісі едім. Бала кезімде тентек болғанмын. Шешем «есек болғыр» деп қарғап еді. Содан есекке айналып кеттім. Бүгін қайтадан адам болдым», - дейді.
