Эпизоотологиялық деректері. Iшқұрт ауруы барлық жерде таралған. Кезiнде ірі шаруашылықтарда буностомоздан бұзаудың 30 пайызы, қозының 60-80 пайызы өлiмге ұшырағаны мәлiм. Бұл дертке негiзiнен ұсақ тұяқтылардың төлдері және бұзау мен 1-2 жастағы торпақ-тайыншалар шалдығады. Мал құртты көбiнесе ылғалды өрiсте жұқтырады, өйткеңі мұндай жерлерде балаңқұрттар өз тiршiлiгiн 1,5-2 ай уақыт сақтайды. Малдың буностомозбен зарарлану деңгейi күзге қарай үдейе түседi. Ішектің кiлегей қабығына бекiнiп, тiстерiмен жарақаттайды, қылтамыр-лардан (капиллярдан) қан ағады, олардың орны жазылмайтын уытты жараларға айналады. Зақымдалған жарадан зардапты микробтар енедi, организм жаппай уланады. Ересек құрттар – гематофагтар қан аздықты (анемия) тудырады.
