Көру алаңын зерттеу кезінде әрбір көздің көру алаңы бөлек ( бір көздің көру алаңы - монокулярлы ) зерттеледі, сирек жағдайларда екі көздің көру кеңістігін ( бинокулярлы көру алаңы ) бір мезгілде зерттейді. Көру алаңын тексерудің үш тәсілі бар: адаптометрия - Түнгі және ымыртты көруді бағалау үшін қараңғы және жарыққа сезімталдығын анықтау. Дәрігер науқастан 50—60 см қашықтықта қарама-қарсы отырады. Тексерілуші алақанымен сол көзін жабады, ал дәрігер өзінің оң көзін жабады. Науқас оң көзімен қарсысындағы дәрігердің сол көзіне тігіліп қарап отырады. Дәрігер объектті (бос қолдың саусағын ) шеттен ортаға қарай, яғни науқастың көзі тігілген нүктеге дейін, сол сияқты жоғарыдан, төменнен, самай және мұрын жақтан, сонымен қатар аралық радиустарынан да тексереді. Кейін сол көзді де оң көзді тексерген сияқты тексереді.
кампиметрия - Кампиметрия — тегіс беткейде арнайы аспаптар ( кампиметр ) арқылы көру алаңын зерттеу әдісі. Кампиметрияны орталықтан 30—40°дейінгі бөліктерді зерттеу үшін, яғни соқыр дақтың көлемін, орталық және орталық маңы скотомаларды анықтау үшін қолданады. Кампиметрия үшін өлшемі 1 х 1 немесе 2×2 м қара матадан жасалған экран немесе қара күңгірт тақтаны қолданады. Зерттелушіден экранға дейінгі қашықтық — 1 м, экранның жарықтануы — 75—300 лк. 50— 70 см ұзындығымен қара таяқшаның тегіс ұшына желімденген, 1—5 мм диаметрлі ақ объект қолданады.
Периметрия -— ойыс сфералық беткейдегі доға немесе жартылай сфера тәріздес арнайы аспаптар (периметр) арқылы көру алаңын зерттеу әдісі. Кинетикалық периметрияны ( қимылдайтын объектімен ) және статистикалық периметрияны ( ауыспалы жарықтықтың қозғалмайтын объектімен ) ажыра - тады. Қазіргі танда статистикалық периметрияны жүргізу үшін авто- матты периметр колданады.
