Курстық ЖҰмыс тақырыбы: Орындаған: 4 «а»ҚМҚ тобы Мухамбеткереева А. А жетекшісі: Нұрашева Г. С. Орал 2019 мазмұНЫ
Курсовой
Озат мұғалім, матем 2 кітап, курсовой антиплагиат 2, курсовой антиплагиат, 9 мамыр Жеңіс күні тәрбие сағаты, Снимок экрана 2024—04—03 в 16.19.55, 098660d3-8dd5-457f-8101-aaa51b5f89db, қмж, 44f2e2ae-0fbd-4c16-9f80-e321bdbb3915, 5221e9ae-c37e-4cc7-8834-c549fff71318, 99f2451b-9a25-422d-9bd5-12d788407966, УМК ПЕД МАСТЕРСТВО новый
- Бұл бет үшін навигация:
- Үй тапсырмасы
|
ағаларына байланысты. Халқымыз ұл бала тәрбиесіне ерекше көңіл бөлген. Қай халықта болмасын, ұл бала тәрбиесі – әке меншігінде. «Ата көрген оқ жонар, шеше көрген тоң пішер» дей отырып, қазақ отбасында әкелер өзінің білетін бар өнерін алдарына үйретіп, оларды мерген аңшы, яғни «сегіз қырлы, бір сырлы» жігіт етіп тәрбиелеген. Бала ес білмегеннен бастап, оның құлағына «сен ертеңгі шаңырақ иесісің, болашақ әкесің, арқа сүйер жарсын, отбасының асыраушысысың, сондықтан да жаманнан жирен, жақсыдан үйрен» деген сөздерді құйып отырған. Халқымыз ер баланың 12-15 жасынан бастап, оның алдында өмірдің дайындаған талай қиынқыстау шақтары мен қуанышты сәттері бар екендігін ескере отырып, «Аты аталмаған, жігіттен аты аталған төбе артық» деп намыстандыратын, «Айтсаң, үйде туып, түзде өлетін жігіттерді айт» деп таңдандыратын, «Өнерлі жігіт өрге озар, өнерсіз жігіт жер соғар» деп шамдандыратын, «Ақыл жастан, асыл тастан» деп сеніміне шек келтірмейтін, «Атадан ұл туса игі еді, ата жолын қуса игі еді» деп армандайтын еді халқымыз. |
Үй тапсырмасы: (8 «а» сынып оқушыларының жұмысы) Эссе
«Ертексіз өскен бала – рухани мүгедек»
Ертексіз өскен бала – рухани мүгедек адам. «Біздің қазіргі балаларымызға әжелері не аналары ертегі айта бермейді. Менің қазіргі келіндерім немерелеріме бесік жырын айта бермейді. Бесікте жатқанда құлағына анасының әлди әні сіңбеген баланың көкірегі кейін керең болып қалмаса деп қорқамын», - деп жазған екен Бауыржан Момышұлы өзінің бір естеліктерінде.
Біздің қазіргі балаларымызға әкелері не аналары ертегі айтып бермейді. Батырдың айтқаны айдай келгендей... Бүгінгі балалар халық ауыз әдебиетін жиып қойып, жат өркениеттің жемісін теріп жеп жатыр. Жалпы, жас өскіндеріміз сусындайтын «қазақ халық ертегісі» дамып келе жатыр ма? Бұрын ата – аналар баласына, немересіне ертегіні ойдан шығарып айта беретін, оған балалар кәдімгідей сенетін. Біз, мәселен, әжеміздің айтып берген жезтырнақ ертегісін тыңдап өстік. Қазіргі көзі ашық балаларды ондай қиялымен ұйыту тұрмақ, алдандыру мүмкін емес. Қазіргі балаларға ертегі, аңыздар қызық емес. Бірақ та қазіргі балалар ғана емес, аталары және ата – аналары да заман ағымына қарай бұрылып бара жатыр.
Адам егер аңыз – әңгімелер, ертегілер оқымай, кітапқа бұрылмай өсе берме, онда күннен – күнге оқуы дамымай, бойындағы жақсы қасиеттері нашарлап, мүгедек болып кетуі мүмкін. Негізінен, мүгедектік – ол өте жаман сырқат. Сондықтан да, мүгедектіктен арылу үлкен жеңіс.
жүктеу/скачать 276,56 Kb.
Достарыңызбен бөлісу:
