«Мүхәссір» аңғарынан өтіп бара жатқанда
оқылатын дұға:
ƅƢƥÉƿȂÉǟÈƗ ÈǮÊdzÈƿÈDzÌƦÈǫƢÈǼÊǧƢÈǟÈȁ ÈǮÊƥơÈǀÈǠÊƥƢÈǼÌǰÊǴÌȀÈƫÈȏÈȁ ÈǮÊƦ ÈǔÈǤÊƥƢÈǼÌǴÉƬÌǬÈƫÈȏōǶÉȀōǴdzơ
ÊǶȈÊƳōǂdzơÊǹƢÈǘÌȈōnjdzơÈǺÊǷÊǶȈÊǴÈǠÌdzơÊǞȈÊǸōLjdzơ
Оқылуы:
Аллаһумма лә тақтулнә би-ғадабикә уә лә тәһликнә
би-азаабикә
уә ғаафинә қаблә зәликә ағуузу би-Аллаһис-
самииғил-ғалиими мин-әш-шәйтаанир-рәжиим.
Мағынасы:
Я, Алла! Бізді ашуыңмен жазалама, азаптап
қинама.
Бізге жеккөрінішпен қарама.
Бәрін де Естуші, Білуші Алладан қарғыс атқан
шайтанның арбауынан сақтауды сұраймыз.
121
جحلا كسانم
рәмИЛ-жАмрАТ
Рәмил-жамрат – тас лақтыру салты.
Минада Алла
тағаланың лағынетіне ұшыраған Ібіліс шайтанды
меңзейтін үш тас үйіндісі бар, тас үйіндісін
«
жамрат»
деп атайды. Үш жамраттың өз атаулары бар: әл-Жамрат
әл-сұғра («Кіші
жамрат»), әл-Жамрат әл-уста («Ортаңғы
жамрат») және әл-Жамрат әл-ақаба («Соңғы жамрат»).
Таң атқанда Минаға келген қажы әл-Жамрат
әл-
ақабаға жеті тас лақтырады. Тас бұршақтың дәніндей,
аса ірі болмау керек. Тасты жуып, тазалауға болмайды.
Тастың орнына топырақ не темір
лақтыруға болмайды.
Тас лақтырғанда бөтен адамға тиіп кетпеуін қадағалау
керек. Жеті тасты бір мезгілде лақтыру қажет. Әр тасты
лақтырған сайын «Аллаһу әкбәр» деп тәкбир айтады.
Міне, осы кезден құрбан айты басталады.
Сондықтан Зүл-хижжа айының
10-күнін «йәумун-
нахр» («Құрбандық
шалатын күн») деп
атайды.
122
Қажылық
Достарыңызбен бөлісу: |
