Сәлима. Кім көрінгенге таба болған, қайран партия!
Қайрат. Шын сөз жақпайды ә, ештеңе етпейді, тыңда аяғына дейін. Сонымен, партия айтты болды, арақ-шарап зауыттары жаппай қиратылып, жүзім алқаптары парша-парша болып жыртылды. Шығарылған азын-аулақ арақ алыпсатарлардың қолына өтті. Адамдар арақты солардан удай бағаға сатып алып, ішіп жатты. Таба алмағандары әтір жұтып, құрт-құмырсқа, шыбын-шіркей өлтіретін уға тұншықты. Үйдің подвалдарынан сол удың құрбаны болған өліктің исі мүңкіді. Осы ма сенің қызғыштай қорғап отырған партияңның адамдары шектеп, шегелеп ұстап шеккізген опасы? Күткен молшылық емес, тапшылық орнады. Аяғы – алып ел тарап, социализмнен капитализмге қайта оралдық. Тарихтың доңғалағы кері айналды.
Фатима. Мейлі. Есесіне республикамыз тәуелсіздік алып, егемен ел атандық.
Қайрат. Тәуелсіздік. Егемен. Сорлылығымызды сорайтып тұрған сөздер.
Сәлима. Тәйт әрі! «Іріктің аузынан шірік шығады». Ұялсаң етті сөйлеуге!.. Мас та, сау да саудаға салған қайран саясат!
Қайрат. Қорықпа, кемпір. Менікі – қауіп. Егемендігімізге емініп, көз алартушы көп. Қоқан лоққы да аз емес. Солардың бәрін көріп, біліп отырып, қалайша қауіптенбессің?
