Сақ (бармағын тістеп). Қап! Обалыңа қалған екенмін!
Сауытбек. Жоқ, аға, менің обалыма қалған сіз емес, кедейшілік, теңсіздік.
Сақ (разы болып). Қалай тауып айттың, інім! Кедейшілік өмірді кер бақтырады, теңсіздік адамды жер қаптырады. Бұл екі нәлеттің де жабысатын жанды жері – қыз бен жігіттің махаббаты. Ақын-салдың еншісі – осы – арманын әнге қосып зарлап жүру. Алда әлі талай-талай Ақбөпені аңырап ән қылып айтасың, ал қазір үйге жүр.
Сауытбек. Аға, мен Ақбөпеден басқа жанға ән айта алмаймын. Мен қазір Ақбөпе жатқан үйге барамын, зарлы әнімді кейін емес, бүгін айтамын. Ақбөпені ақырғы рет көріп қайтамын.
