Тәттігүл (қуанып). Қане, қайда?
Зәуре. Осында. Кіруге ұялып тұр.
Тәттігүл. Қой, ұялғаны несі, кірсін. Кіргіз.
Зәуре сыртқа шығып кетіп, Ерланды ертіп кіреді.
Ерлан. Сәлематсыз ба, Оспан Сандыбаевич?
Оспан. Сәлематсың ба, Ерлан?
Тәттігүл. Сәлемат па, айналайын. Кел, келе ғой.
Зәуре. Папа, мама, танысып қойыңыздар, ұлты – қазақ, аты – Ерлан, кәсібі – құрылысшы, біздің институтта сырттай оқиды. Әлеуметтік тегі – шаруа, ауылдың баласы, мінезі – ұялшақ.
Тәттігүл. Зәуре, қой, қай-қайдағыны айтқаны несі?
Зәуре. Мама, бұл – сіздің тілегіңіз.
Оспан. Төрлет, қарағым.
Зәуре. Ерлан асығыс. Ауылдағы папасы мен мамасы келген екен, соған кетіп бара жатыр. Мама, Ерланды сізге бір көрсетейін деп, зорға көндірдім, жақсылап қарап алыңыз.
Тәттігүл (қысылған болып). Көрдік.
Зәуре. Әбден жақсылап көріңіз.
Достарыңызбен бөлісу: |
