стиль мәселесіне терең үңіліп, әртүрлі қасиетін танудан туған
түсінік деп ұғынуға болады.
Стиль терминінің кең мағынасы – сөйлеу мәнерін білдіріп
келсе, тар мағынасы – жеке шығарманың немесе жазушы шы-
ғармашылығының тілдік ерекшелігі (көркем әдебиет стилис-
тикасы тұрғысынан алғанда) дегенді білдіреді. Соңғы мағына-
сында «стиль» термині әдебиеттік стилистикада да қолданы-
лады.
Барлық жағдайда да «стиль» термині тілдің белгілі бір
қарым-қатынас аясына байланысты жұмсалады. Стильді тілдің
стилистикалық бояуға ие құралдарының жиынтығы ретінде тану
тілдік құрылымның стилистикалық белгілеріне арнайы назар
аударудан туған түсінік деп ойлаймыз.
Ғылымда «тіл стилі», «сөйлеу стилі» ұғымдары қатар
жұмсалып, қолданыста жиі көрінеді. Тіл стильдері мен сөйлеу
стильдерінің ерекшеліктері тіл мен сөйлеудің ерекшеліктеріне
сәйкес келеді. Тіл – қатынас құралы, сөйлеу – сол құралдың іске
асуы, яғни белгілі бір қызметтегі көрінісі. Сондықтан сөйлеу
стильдері дегенді тіл стильдерінің іске асуының нәтижесі, іс
жүзіндегі көрінісі деп қарауға болады. Сөйлеу стильдері әр
уақытта жанрлармен байланысты болып келеді.
Лингвистикалық ұғым ретінде стильдің көп мағыналы-
лығын байқауға болады. Айталық, жеке тілдік құралдардың қол-
данысы да стильдік ерекшелікті танытады, сол сияқты, белгілі
бір мәтін немесе мәтін үзіндісі де стиль туралы сөз етуге ма-
териал болады. Мәселен,
Достарыңызбен бөлісу: