Қаза болудың этикалық мәселелері, қаралы хабарды жеткізу. Жазылмайтын науқастар. Эфтаназия, дәрігер тактикасы. жолдары. 1. Этика түсінігі
2. Эвтаназия дегеніміз не?
3.Өлім жақындағанда адамның бойында не болады?
4.Жазылмас науқасқа оның жағдайын хабарлау керек пе?
5. Өлімге реакция берудің заңдылықтары бар ма?
6. Қаза алдындағы адамдармен өзін қалай ұстау керек?
Өлім жақындағанда адамның бойында не болады?
Өлімге деген қатынас өмір сүруге әсер етеді.Стоиктер өлім,өмірдегі маңызды оқиға деп айтқан.Әулие Августиннің пікірі де осыған ұқсас: «Тек өлімнің алдында ғана адамның болмысы көрінеді».Сонымен өлім –өмірдің шындығы.
Өлімнің өмірге жағымды әсер ететін қабылдау қиын,өйткені біз оны тек қана қабылдаймыз.Бірақ бір сәтке болсын өлім туралы ойлардан бас тартсақ,өмір өзінің қарқынынан айырылады.
Жазылмас ауру адамға өлімді бір табан жақындатады.Ол адамның өмірін өзгертеді,осының нәтижесінде «тұлғалық даму»белгілері көрініс береді.(Yalom,1980).Өлім тақағанда не болады?Бұл сұраққа жауапты қатерлі ісікпен ауыратын науқастармен әңгіме барысында аламыз: 1. өмірдегі приоритеттер қайтадан бағаланады,маңызды емес мәселелер мәнін жояды;
2. еркіндік сезімі пайда болады-жасағысы келмеген заттар жасалмайды,маңызды дегеннің мәні жойылады;
3. өмірдің әрбір сәтінің маңызы артады;
4. өмірдегі қарапайым оқиғалардың маңызы күшейеді;
Бұл өзгерістің барлығы жазылмас науқастың сезгіштігінің артуының дәлелі болып келеді.Науқаста өзі үшін маңызды сұрақтар пайда болып,айналасындағылардан жауап күтеді.Осындай сұрақтардың бірі «Мен қашан өлемін?».Бұл сұраққа нақты жауап жоқ.Қазіргі кезде,пациентпен өлім туралы сөйлесу үлкен жауапкершілікпен өтеді.Ең алдымен өмірдегі іс-әрекеттерін тәртіпке келтіру ұсынылады.Пациетке жақында өлетінін бетіне айтпасада болады: «Әр адам,әсіресе ауыр науқас,ең жаман нәрселерге дайын болуы керек».Кейбір адамдар өзінің жердегі істерін аяқтауды ойынада алмайды,өйткені оларға бұл мәселелерді шешу өлімнің есігін ашатын сияқты көрінеді.Олармен өлім алдындағы қорқыныш проблемасын талқылауға болады.
Пациетке жақында өлетінін бетіне айтпасада болады: «Әр адам,әсіресе ауыр науқас,ең жаман нәрселерге дайын болуы керек».Кейбір адамдар өзінің жердегі істерін аяқтауды ойынада алмайды,өйткені оларға бұл мәселелерді шешу өлімнің есігін ашатын сияқты көрінеді.Олармен өлім алдындағы қорқыныш проблемасын талқылауға болады.
