Менингококктық жұқпа Дайындаған : м.ғ. к., доцент З. К. Смагулова Менингококктық жұқпа

Эпидемиологиясы

• Жұқпаның көзі – адам: науқас, менингококктасымалдаушы.
• Жұғу жолы — ауа-тамшылы.
• Менингококктың қоршаған ортада тұрақсыз болу себебтен, жұғу тек жабық болмеде,тығыс қатынаста болғандардың арасында жүреді.
• Жұқтырғандардың 1000 - нан 1- де ғана жайылмалы түрлері дамийды, қалғандарда жедел назофарингит немесе тасымалдаушылық болады.
• Сезімталдылық – жалпы. Жиі мектебке дейінгі балалар ауырады.
• Аурудан кейін түрліспецификалық иммунитет қалыптасады.
• Маусымдылығы – көктем–қыс айлары.

Патогенезі

• Жұқпаның ену қақпасы — жоғарғы тыныс алу жолдарының шырышты қабаттары.
• Жұқтырғандардың 10-15% жедел назофарингит дамийды.
• Менингококктар жергілікті кедергілерден өткенде, қанға түсіп, гематогенді жолымен таралып мүшелерді және жүйелерді зақымдайды.
• Ми қабықтары зақымдалғанда менингит дамийды, ал бас мидың заты зақымдалғанда – энцефалит.
• Кейде пайда болған ірінді экссудат ми қабықтарының склерозына әкеліп, гидроцефалияның себебі болып келу мүмкін.