Асыл жақ Мәшһүр - Жүсіп «асыл жақ

Мәшһүр - Жүсіп «асыл жақ» туралы былай дейді. «Жағырафияда мұндай сөздер айтылмай, бұлардың орнына шырық, ғырып, шымыл һәм жынып оң. Бұларға «асыл жақ» - тегіс жер жазықта туып жан-жағымызға қарасақ, айналамызда көк пен жер тұтасқан сияқты көрінеді. Сол көрінген дөңгелекті «Нықта шарабы» (шырасы) дейді. Асыл жақтың араларында болған жерге «туынды жақ» - дейді. Хыритаға (картаға) қараған кісінің оң жағы «шырық», сол жағына түскен шепті «ғырып», жоғары жағы «шымыл», астыңғы жағы «жыноб» болады. Күн әр уақытта бір жерден шығып тұрмағандқытан, күннің шығысы мен асыл жақты белгілеуге қатысы (қақысы) болғандықтан, Темірқазық жұлдызымен белгілеу анық болады» - деп жазады [22, 221]. Демек, біздің мақаламыз орыс (еуропа) мәдениеті жөнінде болмақ. Мәшһүр - Жүсіп жер бетіндегі халықты бөлмей бәрі біріне – бірі қарындас деген. Мысалы: «Дүние барша кісілердің ортақ орны болып, адамдар бір-біріне қарындас болғандықтан, әр – қайсысының халінен хабардар болғандықтан, кісінің қадірі әлбетте артық болады» - дейді [22, 220]. Бұл – сөзіне өзі зерттеген мына жайттар да әбден дәлел бола алады. Ең алдымен Мәшһүр - Жүсіп орыс (еуропа) мәдениетін жетік білген бе? Соған біраз шолу жасалық. Мәшһүр – Жүсіп Көпейұлы орыс (еуропа) әдебиетін өте жетік білген деп нық сеніммен айталамыз. Оған біздің көзіміз жетті. Сөзіміз дәлелді болу үшін мына төмендегі бірнеше мысалдарды келтіреміз. Кезінде академик Мұхаметжан Қаратаев: «Кейінгі кезде белгісіз ақындардың аударып ел арасына тараған «Евгений Онегиннің» үзінділері табылды. Мәшһүр Жүсіптің қолжазбаларының ішінде белгісіз ақын аударған Пушкиннің кейбір өлеңдері шықты» - деген еді [23, 117]. Әрине, бұл пікірге кейбір ғалымдармыз күдікпен қарап келгені де рас еді. Мәшһүр - Жүсіп: 1917 жылы алған әйелін өз ықтиярымен үйіне апарып салады. Сонда жолдастары мұныңыз не дегенде «Оның ойнап күлетін жас өмір, жас шағы. Менің қартайып тоқтаған уақытым. Келешегі бар, жас өміріне кеселім тимесін! – деп босаттым!- деп жауап берген екен. Және де айтатын еді: - «Онегин, Татьяна әңгімесін байқамадыңдар ма? Жас пен кәрі еш уақытта да жолдас болып, жақсы өмір, қызық дәурен сүре алмайды» - деп [24, 321]. А.Пушкиннің «Евгений Онегин» поэмасын мысалға келтіреді. Енді бірде ақын: «[А.С. Пушкин өлеңі ] Пушкин сөзі деп біреу жазыпты: Қаңғыдым жан қинадым шындықты іздеп» - деп жазып алған [25, 290].