Саржа. Садаќ жаќ; ерте кездегі батырлардыњ саржасы. Саржасыныњ кірісі, Тартуѓа келмей ‰зілді (ЌЖ, 21); Бұлғары садақ, бұқар жай Тарта алмасам, маған серт (Қобыланды, 70). Саржа - лукь съ инкрустаціями изъ кости (В. Радлов: 1911, 4 т. ч 1. 340). Саржа – қару екендігін Ж. Досқараев қолдайды [124, б.96]. Сарыжа - сүйек ойып әшекейлеген садақ, жақ (лук с костяными инкурстациями). Ильм., 156; Уб.КО; Ир.АО [24, б.403]; Саржа ататын қару емес, оны иініне қойылған сары сүйек – дейді Байжанов [120, б.165].
Академик А.Т. Қайдар: В Из этого ряда каждый из тюрко-монгольских языков может найти свои вариант, выражающий одно из четырех значений: «лук», «стрела», «колчан» и «лук и стерла» – деп жазды [66, б.34]. Ф.ғ.д., профессор Р. Сыздықова былай дейді: садақ сөзі бір тілде қарудың өзін, екінші бір тілдерде оның тек футлярын, үшінші бір тілдерде осы қарудың өзін, жабдығын, сауытын қоса алғандағы жалпы атауын білдіретін болып қалыптасқан Қазақ тіліндегі садақ сөзі – осы үш мағынаның үшеуіне де ие болып қолданылып келген сөз – деп түсіндіреді [119, б.102]. Жебе салатын қап ол – қорамсақ.
Достарыңызбен бөлісу: |
