Қорытынды
Ежелгі Шығыс адамды ертедегі дүние аясынан алып шыққан ұлы мәдениеттер отаны болды. Ертедегі дүниеден шыға отырып, Шығыс адамның дүниеге қатынасының мифологиялық тәсілін жеңе алмады. Бірақ ежелгі шығыс мәдениеттерінің әлемі – бұл табиғат апаттарының ғана емес, озбыр мемлекет қуатының құдайдай көрінуі. Ежелгі шығыс мәдениетінің негізі адамның дербестігі мен еркіндігін мойындамайтын абсолютті бірлік идеалы болып табылады. Мемлекеттің бұл типі қатаң біріктіру қажеттілігінен туды, ол нақты табиғат жағдайларына жауап болды. Осы мемлекет – шығыс озбырлығы зор төрешілдік аппаратпен басқарылады, оның бірлігі қол астына қарайтын адамдардың өмірі мен өліміне абсолютті билік етуге ие билеушімен бейнеленеді. Мемлекеттің мұндай типі Ежелгі Шығыс елдері Египет, Месопотамия, Үнді, Қытайға тән.
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі:
1. Алтаев Ж., Ғабитов Т. «Философия және мәдениеттану». Алматы, 1998.
2. Ғабитов Т. «Мәдениеттануға кіріспе». Алматы, 1996.
3. Төкенов Ө.С. «Мәдениеттану негіздері». Оқу құралы. Алматы, 2000.
4. Төкенов Ө.С., Жаңақұлов Т.Ж. « Мәдениеттаным». Тараз, 1997.
5. Ғабитов Т. «Мәдениеттану». Алматы, 1997.
Достарыңызбен бөлісу: |
