. (2.44)
(2.44) пен (2.18) теңестіріп таралу функциясын анықтауға болады: (2.45) мұндағы, . Молекулалардың жылдамдық бойынша таралу функциясын алғаш 1859 жылы Максвелл алғандықтан Максвелл таралуы деп атайды. Мұны графикалық түрде салсақ жылдамдықтың абсолют мәні мен компоненттерінің таралуы әртүрлі болады. 11-суретте көретініміз қисығының максимумы 0 нүктесіне жақын маңда орналасқан. Бұл жылдамдық компонентінің нөлге жақын мәндеріндегі газ молекулала-рының саны көп болатындығына алып келеді. Яғни, бұл уақытта молекулалардың көбісі х осіне перпендикуляр жазықтықта қозғалып, олардың басқа өстердегі құраушылары нөлге тең емес. Бейберекет қозғалысы нәтижесінде тура бағыттағы молекулалар саны қарсы бағыттағы молекулалар санымен бірдей болады. Сондықтан кез - келген бағыттағы, оның ішінде х осі бағытындағы қозғалыс жылдамдықтарының орташа проекциясы нөлге тең және функциялары да осыған ұқсас болады. Жылдамдықтың абсолют мәні теріс таңбалы бола алмайтындығынан функциясы жылдамдықтың нөл мәнінен басталады. Жылдамдықтың абсолют мәндері бойынша таралу функциясы жылдамдық компоненттерінің таралу функциясынан көбейткішке өзгеше.
11-сурет. 12-сурет
(1.55) формуласындағы көбейткішіжылдамдықтың өсу бағытында 2көбейткішке қарағанда тезірек кемиді (12– сурет). Сондықтан да функциясы симметриялы бола алмайды. Молекулалар бір - бірімен соқтығысқаннан кейін өз энергиясын келесісіне беріп, өзінің энергиясы нөлге айналып тоқтап қалуы мүмкін емес. Яғни, жылдамдықтың орташа мәнінен өте аз немесе өте үлкен мәндерге ие молекулалар болуы өте сирек, тіпті, кездеспейді де. Немесе және мәндеріндегі молекулалардың болу ықтималдығы нөлге тең.
