турл! багыттардьж калыптасуына себепип болды, олардын еркайсысы элеуметтанудын пэж женшде ез маглуматын берд1 жене керекп мел!мет пен нетиже алу ушш колданылатын зерттеу едгстерш жасактады. Элеуметтанудын даму кезендерже сейкес сол кезендерд! сипаттай- тын жене кещиен танымал болган багыттар калыптасты, атап айтканда, эмпиризм багыты ( 20-40
жж.); теориялык-ед1стемел1К курылымдарды кушейту багьгты (40
ж. екжьш жартысы — 60
ж.); теориялык пен эмпи риялык зерттеулерд! б1р1кт1ру, теорияны жана денгейге кетерш, елеумет тану дамуында туб1рл! жана тенденцияларды табуга умтылган багыт (Каз1рг1 кезен, 1970-2000
жж.). Теориялык-методологиялык коп пшрлйс жагдай сонымен катар елеуметтанушылардын кеаби кызметшщ улгаюы- мен кабаттаса журд! жене елеуметтану зерттеулержде жана тургыдагы едгстер мен техникалар кептеп пайда болды. Осы тургыдан Караганда XX гасырдагы непзп елеуметтанымдыктен- денциялардын б1р| — ол эмпириялык елеуметтанудын дамуы болып табы лады. Бул тенденциянын мэш — нактылы элеуметок фактшерд! жинауга жэне талдауга байланысты сауалнама, элеуметтанымдык байкаулар, тэж1рибелер жасау сиякты арнаулы ед1стерд1 арнайы зерттеулерде кол- дану. Мундай зерттеулер 20
— 30
-жылдарда эуел! АКШ-та, содан кешн баска да елдерде белсешп турде журпзше бастады. Экономикалык жагы нан дамып, тез элеуметтхк про феске багыт алган когам кептеген нактылы проблемаларды шешуге мумкшдйс беретж эмпириялык елеуметтаным- нын жетхспктерше кешл аударудан бас тарта алмады. Когамдык ем 1
рдж нактылы проблемалары женждеп елеуметтанушылардын енбектер!
