Ішімнен қанша жек көріп жүрсем де, нақ сол сəтте Раушанға бір
түрлі ішім жылып сала берді. Бота көздері жəудіреп, тойған қозыдай моп-
момакан ғана отырған осы бір қызға тұңғыш рет ұзақ көз тоқтатып,
елжірей карадым. Тап казір оның шашынан сипап, маңдайынан сүйгім
кеп кетті. Бірақ алқымға кеп қалған сезімді жайбарақат бұғып жатқан
ақылға жеңгіздім. Қуанғанымды да, ризалығымды да білдірмеуге
тырыстым. Бар болғаны:
Достарыңызбен бөлісу: