АҚМОЛЛА МҰХАМЕДИЯРҰЛЫ
(1831-1895)
Болмайық төрт аяқты мал секілді,
Қуарған жапырақсыз тал секілді.
Бақшадай жігіт адам көркейеді,
Ғылыммен сөз сөйлесе бал секілді.
Жаз шықты бақшаларда бұлбұл сайрап,
Атылып шашақтары гүл-гүл жайнап.
Салалық сол бақшаға көзімізді,
Қойған жоқ қараңғыға бізді байлап.
Қар кетті, сулар ағып, мұздар еріп,
Бар құда рақыметін көптен беріп.
Киімсіз үйде отырған жетім бала,
Жайылды ормандарға шешек теріп.
Жүгірді жас балалар жалаң аяқ,
Қосылды шұрқырасып әрбір саяқ.
Жан бар ма әрекетсіз, қараңызшы,
Жадырап жаз шыққанда жасыл бояқ.
Көз салып қараңдаршы әр тарапқа –
(Дүниенің ашылғандай темір қақпа.
Сен де енді ілгері ұмтыл, әрекет қыл,
Талпынып өнер үйрен мұндай шақта!
(Бес ғасыр жырлайды: 2 томдық./Құрастырған М. Мағауин, М. Байділдаев. Алматы: Жазушы, 1989.-Т.1.- 384 бет. 118-120, 124, 349-беттер)
Достарыңызбен бөлісу: |
