Патогенез. Жануардың жіті нефриті өте күрделі, аз зерттелген.
Дамуы. Эндогенді және экзогенді себептерден инфекциялық салдардан. Алғашқы белгісі ретінде жиі зәр бөлуге ыңғайлануы.Олигурия жылдам пайда болады. Кейде, анурия, несеп тұнық емес, ашық қызылдан қою қызылға дейін. Жоғарғы тығыздықта.
Қан сұйылып, тығыздығы кеміп әсіресе қан сарысуында. Альбумин – глобулин коэффиценті өзгереді. Лимфоцитоз. Моноцитоз. Жіті нефритте – тромбоцитопения, гипертромбоцитоз. Сонымен қатар пиелитте – несепте бүйрек түбегі безінің торшалары болады.
Нефроз. Бүйрек түбегі эпителийнің дегенеративті өзгеруімен сипатталады. Ауру барлық жануарда кездесіп, әсіресе жылқы, шошқа және ет қоректілерде, итте. Себебі, ауыр металдармен улануда сынап, висмут, ХОҚ (гексахлорэтан), мышьяк, фосфор, акрифлован, гемолитикалық анемия және гетозды.
Өтуі. Аурудың 3 кезеңін бөліп қарастыруға болады.
А) жасырын кезең-протеинурия және холестеринемия.
Б) ісіктік жағдай
В) кахексикалдық-организмнің жүдеуі, азотемия, холестеренемия және гипопротеинемия сақталады. Нифроз кейде перитонитпен, плеврит және бронхопневмания зақымданады. Ауыр улану жағдайында интоксикациялық өлу, негізінен анурия және уремия кқбылыстарында кенеттен өлу болады. Жеңіл түрінде ауру 2-3аптаға созылады.
Диагноз. Анамнез негізінде, несеп және қанды зерттеу нәтиделері арқылы. Нифрозға тән белгінің бірі – жоғары тұрақты протеинурия қандағы холестерин жоғары болған жағдайда. Ал, амеилоидозды нақтылау үшін асперациялық функция немесе бауырға, лимфа түйініне, көк бауырға, сүйек кемігіне пунктатты бояу арқылы жасайды.
Достарыңызбен бөлісу: |
