еркін
тəрбие
жəне
бала
тұлғасының
дамуы
идеялары
белсенді
жария
етіле
бастады
.
Бұл
идеяға
жетекші
Мария
Монтессори
(1870-1952)
болды
.
Өзінің
«
Ғылыми
педагогика
əдістемесі
»
кітабында
ол
балалық
жас
мүмкіндіктерін
барынша
пайдалану
қажеттігін
түсіндіріп
бақты
.
Себебі
,
сəбилік
шақтағы
бала
дамуы
үлкен
тəрбиелік
табыстарға
есік
ашады
.
Оның
пікірінше
,
мектеп
оқуының
басты
формасы
өзіндік
оқу
жұмыстары
болуы
қажет
.
Монтессори
оқушылардың
жекелеп
оқуына
ыңғайлы
грамматикалық
,
математикалық
,
биология
-
жаратылыстану
жəне
басқа
пəндерге
арнап
дидактикалық
материалдар
ұсынды
.
Бұл
оқу
құралдарының
ерекшелігі
,
оларды
пайдалана
отырып
,
бала
өз
кемшілік
-
қателерін
табады
жəне
оларды
түзетеді
.
Бүгінгі
күнде
Қазақстан
Республикасында
да
Монтессори
жүйесінің
тараптарлары
мен
қолдаушылары
баршылық
.
Осы
бағытта
түзілген
«
бала
бақша
-
мектеп
»
жүйесі
іске
қосылып
,
балаларды
еркін
тəрбиелеу
идеясы
өз
жемісін
беруде
.
Ресейдегі
еркін
тəрбие
идеяларын
қуаттаушылардың
бірі
Константин
Николаевич
Вентцель
(1857-1947)
еді
.
Ол
1917
жылы
дүниеде
алғашқылардың
бірі
болып
,
бала
құқықтары
декларациясын
түзіп
,
жариялады
. 1906-1909
жж
.
аралығында
Мəскеуде
ол
ұйымдастырған
«
Еркін
бала
Отауы
»
жұмыс
істеп
тұрды
.
Бұл
ерекше
оқу
мекемесінде
басты
кейіпкер
-
бала
аса
құрметпен
танылды
.
Тəрбиешілер
мен
мұғалімдер
бала
қызығуларына
икемдесіп
,
оның
табиғаттан
берілген
қабілеттері
мен
дарынының
дамуына
жəрдемдесу
қызметтерін
атқарды
.
Қазан
төңкерісінен
кейінгі
кеңестік
педагогика
жаңа
қоғамдағы
адам
тəрбиесі
идеяларын
өзіндік
түсінім
жолымен
дамыта
бастады
.
Жаңа
педагогикаға
байланысты
шығармашылық
ізденістер
аймағында
белсенділікпен
қатысқан
белгілі
педагог
ғалымдар
:
С
.
Т
.
Шацкий
(1878-1934),
П
.
П
.
Блонский
(1884-1941),
А
.
П
.
Пинкевич
(1884-1939)
болды
.
Социалистік
дəуір
педагогикасын
танымал
еткен
Н
.
К
.
Крупская
,
А
.
С
.
Макаренко
,
В
.
А
.
Сухомлинский
еңбектері
.
Надежда
Константиновна
Крупскаяның
(1869-1939)
теориялық
ізденістері
жаңа
кеңес
мектебін
қалыптастыру
,
сыныптан
тыс
тəрбиелік
жұмыстарды
ұйымдастыру
,
енді
пайда
бола
бастаған
пионер
қозғалысы
проблемаларының
төңірегінде
шоғырланды
.
Антон
Семенович
Макаренко
(1888-1939)
балалар
ұжымына
педагогикалық
басшылық
,
еңбек
тəрбиесі
,
саналы
тəртіп
қалыптастыру
жəне
балаларды
отбасында
тəрбиелеу
əдістемелеріне
байланысты
идеяларды
қорытындылап
,
оларды
практикада
іске
асыру
принциптерін
ұсынды
,
əрі
өзі
оларды
тəжірибе
тексеруінен
өткізді
.
Василий
Александрович
Сухомлинский
(1918-1970)
өз
зерттеулерін
жастарды
тəрбиелеудің
моральдық
проблемаларымен
байланыстырды
.
Оның
дидактикалық
кеңестері
мен
нақты
да
дəл
бақылаулары
қазіргі
педагогикалық
ой
дамуы
жəне
қоғамды
қайта
түзу
дəуіріндегі
мектеп
тағдыры
жөніндегі
ұсыныстары
өз
маңызын
əлі
де
сақтауда
,
сонымен
бірге
білім
сапасын
жаңаша
түсінуде
үлкен
жəрдемін
тигізіп
отыр
.
Халыққа
білім
беру
аймағында
өткен
ғасырдың
40-60
жылдары
белсенді
еңбек
еткен
педагог
-
ғалымдардың
бірі
Михаил
Алексеевич
Данилов
(1899-1973).
Ол
бастауыш
мектеп
тұжырымдамасын
жасап
шықты
(“
Бастауыш
білім
беру
міндеттері
мен
ерекшеліктері
”,1943),
(1947
жылы
“
Адамның
ақыл
-
парасат
жəне
моральдық
дамуында
бастауыш
мектептің
рөлі
”)
кітабын
жазып
,
мұғалімдерге
арналған
көптеген
жетекші
əдістемелік
еңбектер
жариялады
.
Олар
осы
күнге
дейін
мұғалім
қауымының
таптырмас
құралдарына
айналып
отыр
.
70-80
жылдары
жалпыбілімдік
мектеп
проблемаларымен
академик
Л
.
В
.
Занковтың
ғылыми
лабораториясы
белсенді
айналысты
.
Бұл
мекеменің
зерттеулері
нəтижесінде
кіші
,
орта
жастағы
балаларды
оқытудың
жаңа
,
оқушылардың
танымдық
мүмкіндіктерін
арқау
еткен
оқу
жүйесі
пайда
болды
.
80-
жылдардың
ақырында
бұрынғы
Кеңес
республикаларында
мектепті
жаңалау
мен
қайта
құру
қозғалысы
өріс
алды
.
Бұл
қызметтестік
педагогикасының
туындауынан
көрінді
.
Осы
дəуірдегі
жаңаланған
педагогиканы
дамытуға
ат
салысқан
педагог
ғалымдар
мен
бірегей
шығармашыл
мұғалімдер
көптеп
таныла
бастады
.
Олардың
арасында
Ш
.
А
.
Амонашвили
,
Л
.
С
.
Соловейчик
,
В
.
Ф
.
Шаталов
,
Н
.
П
.
Гузик
,
Н
.
Н
.
Палтышев
,
В
.
А
.
Караковский
жəне
басқалар
болды
.
Бүкіл
елге
белгілі
болған
мəскеулік
бастауыш
мектеп
мұғалімі
С
.
Н
.
Лысынкова
“
Қалайша
жеңіл
оқуға
болады
?”
атты
кітабын
жариялап
,
онда
бастауыш
мектеп
оқушыларының
оқу
істерін
схема
,
тірек
карточкалар
,
таблицалар
пайдалану
арқылы
басқару
тəсілдерін
көрсетіп
берді
.
Сонымен
бірге
С
.
Н
.
Лысынкова
“
Ілгерілестірілген
(
опережающее
)
оқу
”
əдістемесін
жасады
.
Бүгінгі
кезеңдегі
педагогика
өзінің
диалектикалық
,
өзгермелі
ғылым
сипаттарына
сай
болуымен
қарқынды
дамуда
.
Кейінгі
он
жылдықтарда
педагогиканың
бірнеше
салаларында
келелі
табыстарға
қола
жеткізілді
,
əсіресе
мұндай
жетістіктер
мектептегі
оқудың
жаңа
технологияларын
жасауда
көрініс
берді
.
Сапалы
оқу
бағдарламаларымен
жабдықталған
қазіргі
заман
компьютерлері
оқу
процесін
басқаруда
үлкен
жəрдемін
тигізуде
.
Соның
нəтижесінде
оқу
барысында
аз
қуат
пен
уақыт
жұмсап
,
жоғары
нəтижелерге
жету
мүмкіндіктері
пайда
болды
.
Тəрбиенің
жетілген
əдістемелерін
жасау
бағытында
да
пайдалы
өзгерістер
көптеп
болуда
.
Ғылыми
-
өндірістік
комплекстер
,
авторлық
мектептер
,
эксперименталды
оқу
-
тəрбие
алаңдары
-
ұнамды
өзгеріс
-
тер
жолындағы
елеулі
көзге
түскен
педагогикалық
жаңалықтар
.
Еліміздегі
жаңа
жəне
жаңаланған
мектеп
оқуы
мен
тəрбиесі
басты
назарда
тұлға
дамуын
көзге
алып
,
гуманистік
бағытта
өрлеп
,
өрістеуде
.
Сонымен
,
тəрбие
тəжірибесі
адамзат
өркениетінің
тереңдегі
тарихи
сатыларынан
бастау
алады
.
Тəрбие
жөніндегі
ғылым
негіздері
ежелгі
,
көне
дəуір
философиясының
арнасында
дамыған
.
Тəрбие
,
оқу
,
білім
берудің
тиімді
теориялары
мен
əдістемелері
пайда
болғанша
,
педагогика
дамудың
ұзақ
та
қайшылықты
жолын
басып
өтті
.
1.3.
Педагогика
нысаны
,
пəні
жəне
қызметтері
Өткенде
де
,
қазіргі
күнде
де
педагогика
жөніндегі
ғалымдар
пікірі
үш
бағытта
өрбіген
.
Бірінші
топ
ғылым
өкілдерінің
ойынша
педагогика
адамзат
білімдерінің
пəнаралық
аймағын
құрайды
.
Осыдан
мұндай
көзқарас
педагогиканың
дербес
теориялық
ғылым
екендігін
,
яғни
педагогикалық
құбылыстардың
идеялық
түйіні
боларын
тіпті
де
мойындамайды
.
Бұл
жағдайда
педагогикалық
нысан
ретінде
əртүрлі
күрделі
болмыс
объекттері
(
космос
,
мəдениет
,
саясат
жəне
т
.
б
.)
қабылданары
сөзсіз
.
Ендігі
ғалымдар
тобы
педагогиканың
басқа
ғылым
салаларынан
(
психология
,
жаратылыстану
,
əлеуметтану
жəне
т
.
б
.)
алынған
білімдерді
жанама
түрде
пайдаланып
,
оқу
жəне
тəрбие
аймағында
туындайтын
мəселелерді
шешуге
икемдестірілген
қолданбалы
пəн
рөлін
таңдады
.
Бұлай
болғанда
педагогикалық
практиканың
іске
асуы
мен
өзгерістеріне
тұғырлы
тірек
болар
тұтастай
теориялық
негіз
қалыптасуы
мүмкін
емес
.
Мұндай
педагогика
мазмұны
педагогикалық
құбылыстардың
жеке
тақырыптары
жөніндегі
кездейсоқ
,
жүйеленбеген
,
байланыссыз
деректер
жиынтығы
күйінде
көрінері
екінің
біріне
аян
.
Қазіргі
кезеңде
ғылым
мен
практикаға
үшінші
ғылыми
тұжырым
өз
тиімділігімен
танылып
отыр
:
педагогика
-
өзіндік
нысаны
мен
зерт
-
теу
пəніне
ие
салыстырмалы
дербес
білім
саласы
(«
Педагогика
»
оқулықтарының
ең
соңғы
басылымдары
:
Б
.
Т
.
Лихачев
,
И
.
П
.
Подласый
,
В
.
А
.
Сластенин
жəне
т
.
б
.).
Достарыңызбен бөлісу: |