Ахмад Ходададенің «Рузе сийахе каргар» («Еңбеккердің қараңғы өмірі») атты повесі көркемдік жағынан Мұхаммад Мас'удтың шығармаларына қарсы қойылады. Оның бұл шығармасы 1926 ж. Иранның солтүстік-батысындағы Керманшах қаласында жарыққа шығады. Кеңестік атақты ирантанушы В.Г.Тардовтың орыс тіліндегі аудармасы 1930 және 1935 жылдары жарияланады.
Повесте Иранның ауылдық өмірі, нақтырақ айтсақ, күрт шаруа Бахтиярдың тағдыры туралы айтылады. Сол кезде шаруа тақырыбында жазу парсы прозасы үшін ерекше құбылыс болады. 20 ж. тек қала өмірін сипаттайтын әдебиет үшін артта қалған ауыл өмірі мен шаруалар туралы жазуға тыйым салынған еді.
Аталмыш шығармада ойдан шығарылған оқиғалар мен ешқандай әсірелеу кездеспейді, онда ғасырдың басындағы Иранның жекелеген аймақтары мен ауылдық өмірі шынайы суреттелген. Бұл шығармада Ахмад Ходададе өзі жақсы білетін Керманшах ауылын жан-жақты суреттеуге тырысады. «Рузе сийахе каргар» повесі жазушының жалғыз туындысы болғанымен, халық арасында кең таралып, авторға үлкен табыс әкеледі.
Парсы көркем прозасының өтпелі даму кезеңінің өзінде әңгімелер жазыла бастағанымен, олар көбіне дәстүрлі әдебиетпен тығыз байланысты болады. 20-30 ж. Иранда ұлттық сипаттағы новеллалар пайда болған кезде тың өзгерістер орын алады. Жас жазушы-новеллистердің шығармалары Иранның баспасөз беттерніде жарияланып, жеке басылым болып шығып жатты. Сол кездегі көрнекті жазушы-новеллистер ретінде Мұхаммад Али Жәмәл-заде мен Садек Хедаятты ерекше атап өтсек болады. Олардың шығармашылығы көркемдік жағынан да, идеологиясы жағынан да ерекшеленіп, парсы прозасының дамуына өзіндік үлесін қосқан.
Достарыңызбен бөлісу: |