Зертханаға ауру шошқалардан тік ішектің жуындысын алып, оны ішінде
физиологиялық не Хенкс ерітіндісі бар шыны құтыға салады. Өлекседен, не
өлтірілген малдан аш ішектің кесіндісін ішіндегісімен алып шыны құтыға
орналастырады. Алынған материалды сол бойда ішінде мұзы бар термосқа
салып, жылдам зертханаға жөнелтеді. Зертхана жағдайында матёриалды - 25-
30°С-та сақтау керек.
Зертханада вирусты таза бөліп алып, ажырату керек. Вирусты өсіру үшін
торайлардың бүйрек, ен, қалқан, сілекей бездері ұлпасының торшаларының,
алғашқы не қайтара себілетін өсінділері пайдаланылады.
Ауру шаруашылықта алғаш пайда болған жағдайда биосынама қойып
тексереді. Ол үшін аурудан сау шаруашылықтан 2-4 күндік жас торайлар
алып, оларға антибиотиктермен өңделген зардапты материалдың 10% түнба-
сын 3-5 мл мөлшерінде қорек жолы арқылы береді. Нәтижесі оң болған жағ-
дайда 24-48 сағат ішінде торайлар аурудың өзіндік белгілерімен ауырады.
Бөлінген вирусты бейтараптау реакциясы (БР) арқылы ажыратады. Сон-
дай-ақ, вирусты анықтау үшін иммунофлуоресценция реакциясы (ИФР), қо-
салқы гемагглютинация реакциясы (ҚГАР), электронды микроскоппен қарау
пайдаланылады.
Серологиялық зерттеулер үшін қос қан сарысуын алып, оның титрінің
өсу айырмасын БР не ҚГАР арқылы анықтайды. Аурудың түрақты іошақ-
тарында қан сарысуының БР титрінің 1:10-нан жоғары, ал ҚГАР 1:16-дан
жоғары болуы, оң, балау қоюға жеткілікті болады.
А ж ы раты п
балау.
Вирусты гастроэнтеритті обадан, дизентериядан,
колибактериоздан, сальмонеллезден жэне жүқпалы емес қоректік аурулардан
ажыратады.
Обада жалпы геморрагиялық өзгерістер көп болады, көк бауыр үлғайып,
инфаркт болады, барлық жастағы шошқалар түгел ауырып, шығын жас
мөлшеріне қарамайды.
Дизентерияда қан аралас кілегейлі іш өту болып, өзгерістер негізінен тоқ
ішекте ррналасады, микроскоппен қарап, оның қырындысынан боррелийлерді
табуға болады.
Колибактериозда дене қызуы жоғары болып, қанның қағынуы өрбиді.
Микроскоптық зерттеулерде зардапты эшерихиялар анықталады.
Сальмонеллезге көбінесе 1,5-4 айлық торайлар бейім келеді. Қорытынды
балау бактериологиялық зерттеуге негізделеді.
Жұкпалы емес қоректік ауруларға көбінесе эртүрлі уланулар жатады.
Шошқалар ас-тұзымен, фосфорорганикалық, і хлорорганикалық, карбонатты,
сынапорганикалық қосылыстармен уланады. Ажырату үшін химиялық-ток-
сикологиялық зерттеулер жүргізу керек.
Достарыңызбен бөлісу: