ОҚулық Атыраулық заманауи жазушылардың қазақ және орыс тілдеріндегі шағын прозалық жинағы

172 173

Ығы-жығы кезек сирегенде ғана жанарын көтерді.

– Барсың ба? – Жай ғана жымиды. Шыны ыдыс сын- бады. Айналасын көзге көрінбес мұңмен құрсаулап тастаған екен. Екі қасының ортасындағы тарыдай мең балалап, жүзіне құмырсқаның ізіндей білінер- білінбес боп жайыла бастапты.

– Жарбайдан апам келген. Сені іздеп жүр. Қол-аяғым сырқырайды дейді. «Бұ заманда бастық болған бала қолға тұра ма», – деп уайым төгіп кетті.

– Ым...
- Қашан көшіріп аламыз? – деді үнсіз тұрып-тұрып.

– Театрға да бармадық қой, Дәурен.
– Жақсы спектакльдер ойналып кетіпті...
...Батып-шығып, шығып-батып ұз-зақ жүрді. Бет алысы базар-ды. Күндегісі осы. Шөл ғой шыдатпай жүрген... Алдынан тағы кезіккенін көрдің бе?
– Әдірем қал, – дейді кемпір мәз боп, қолын мықыр шалдан асыра сілтеп.
– Қаладан тоқал іздеп жүрмін деуін. Басқа түгіл саған ақсақ мен ұстатпаспын.

– Өйтіп құтырма! Сөп сұлдырып қоярмын. Әлі күнге қымыз ішіп, сал-сая сеп сүрмін. Ә-ә... Давай әдірісіңді айт!

– Қой, жазған! Балалардан ұят-дағы.
Ұзын сирақ, безеу бет бала мен күмірә болғыр қыз бұл кезде бір-бірін көзбен шағып жеп, ыржалаң қағып балмұздақ жалап тұрған...

Сол күні жас отау тігеміз деген тілекпен мына тұрған

«Неке сарайына» Сырғалыны жайнатып кіріп- шыққан.
– Бір ай тез өтіп, той тарқап, шетелге шығып келсек екен, – деп Сырғалы сарғайған.
– Африкаға ма? – Астапыралла, айдың-күннің ама- нында аузына түскен сөздің түрін қарашы. Болашақ жұбайы батқан күннің бояқ сәулесіне малып алғандай күреңітіп кетті.
– Жоқ, Жарбайға. Арасы тым жақын деп есіттім.

когда рассеялась беспорядочная очередь, увидел ее облик.
- Живой? – только лишь улыбнулась. Стеклянная по- суда не разбилась. Заметно окружила себя невидимой глазу грустью. Родинка посреди бровей, напоминав- шая просяное зернышко, размножаясь, еле заметно начала расходиться по лицу, словно муравьиные сле- ды.
- Приезжала из Жарбая матушка. Искала тебя. Ноют, сказала, руки и ноги. Разве в это время удержишь в руках сына, ставшего начальником, сетовала она, рас- сыпая треволнения.
-Г-хм...
- Когда ее перевезем? – Пробормотал он, после неко-

торого молчания.
- И в театр не сходили, Даурен.
- Интересные спектакли уже прошли...
..Пропадая-появляясь, возникая-исчезая, шел долго. По направлению к базару. И ежедневно так. Жажда же не давала покоя.
- Сгинь, – отмахивалась от гнусавого старичка движе-

нием руки старушка.

– Смотри-ка, говорит, решил в городе найти новую жену. Не то, что другие, даже я хромая не дам себя догнать.
- Не сути так! Заставлю сипать траву. До сих пор пью кумыс, хозу, ем конину. Э-э... Давай свой адрес.

- Отстань, грешник! Перед детьми стыдно.

В это время длинноногий, прыщавый юноша и, будь она неладна, девушка с одноглазым пупком, впив- шись и, пожирая, друг друга глазами, зубоскалили и лизали мороженное....
В тот день они вместе с сияющей Сыргалы посетили

«Дворец бракосочетания», подали заявление о бра-

ке.
- Скорее бы прошел этот месяц, устроилась свадьба, чтобы поехать заграницу, – размечталась Сыргалы.
- В Африку, что ли? Астафыралла, надо же, в здравом уме на язык попалось именно это. Будущая супруга, как будто ее окунули в красочный отсвет закатываю- щегося солнца, покраснела.
- Нет, в Жарбай. Слышала, расстояние между ними небольшое.

174 175

Екеуі де абайсыз айыбын шәйіп жарыса күліп жіберген.
Түс ауа жаны жай таппай алып-ұшып жұмысына кел-

генде:
– Әлиманы «Жедел жәрдем» алып кетті!
– Су ішіп құлады!
– Суы несі, у ішіп жығылды! Ішкізді, ойы-бай, ішкізді!

– Ішінде жеті айлық нәрестесі бар! – десіп қатын- қалаш онсыз да алау-жалау дүниенің аспан астын жаңғырықтырып жатты.

Көз алды дөңгеленіп жүре берді. Жалма-жан кері ұмтылған. Аурухананың есігі алдында Сырғалымен соқтығысып қала жаздады. Бұл қайдан жүр?!
– Не?! – деді қалт тұра қалып. Таңертеңгі қызылшырайы өңіп, аспан түстес көгілдір көзі ақайранданып кетіпті.
– Кес-кестеме!
– Не?!
Операция столының жанына бұза-жара жеткен. Тұп-тұтас аққа тұмшаланған кәрі хирургтің көзі шегірленіп кетті. Жанындағы екі мейірбике әзірейіл көргендей бажылдап жіберді.
– Тоқтаңыз! – Сабыр ет!
– Біз қолдан келгеннің бәрін жасадық.

Беті әлгінде ғана жабылған мәйіт орнынан ақ нұр боп қайта көтерілген. Кәдімгі Әлимасы. Судағы бейнедей қалықтап кеп аңтарылып қалған мұның жанына жетіп тоқтады. Мұңайып, кінәлай қарап сәл бөгелді де, бу- дай ыдырап төбеге сіңе берді. Қасында көктемгі алма ағашы гүліндей ақ көбелек қалт-құлт ұшып қоса кетіп барады...

...Батып-шығып, шығып-батып ұз-зақ жүрді. Бет алысы базар-ды. Күндегісі осы. Шөл ғой шыдатпай жүрген...
Дембіл-дембіл алдын кес-кестеп басынды-ау бұлар. Ақсақ кемпір мен мықыр шал жоқ, зым-зия. Ұзын сирақ, безеу бет бала күмірә болғыр қыздың жалаңаш белінен қапелімде біреу тартып әкететіндей тас қып құшақтап алыпты.

_{– Жеп қояйын ба? – дейді.}

Оба неожиданно рассмеялись, опережая друг друга и очищаясь от напряжения.

После обеда, не найдя успокоения в душе, впопыхах прибежав на работу, услышал:
- Алиму забрала «Скорая помощь»!
-Выпила воду и упала, говорят.
- Какую воду, выпила яд! Вынудили выпить, ой-бай, вынудили!
- Носила в себе семимесячного ребенка! – голосили женщины, сотрясая поднебесную и без того перевер- нувшегося мира.
Перед глазами пошли круги. Тут же повернул обрат- но. Перед входом в больницу чуть не столкнулся с Сыргалы. Что она здесь делает?
- Что-о?! – воскликнула, резко остановившись. Утренний румянец побагровел, глаза цвета неба по- белели.
- Пропусти!
- Что-о-о?!
Пробился к операционному столу. Пожилой хирург, полностью покрытый белым, смотрел на него посе- ревшими глазами. Две медсестры рядом с ним, слов- но увидев Газраила*, заверещали:
- Остановитесь! Сюда нельзя!
- Примите соболезнования... Мы сделали все, что мог-

ли.
Вдруг... только что накрытый белым труп поднялся светлым сиянием. Самая настоящая его Алима. Вос- парив, словно видение над водой, остановилась ря- дом с ним, перепуганным до смерти. Недолго посмо- трев на него с тоской и укором, стала улетучиваться, как пар, впитавшийся в потолок. Вокруг нее и вместе с ней улетали порхающие бабочки, похожие на цветы весенней яблони.

жүктеу/скачать 34,49 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: