Оқулық I том Ш. С. Калиева, Н. А. Симохина, Т. К. Сагадатова клиникалық фармакология жəне ұтымды

219 
қышқылын көп уақыт бойы қабылдау өлімге әкелетін және 
әкелмейтін жүрек-тамырлық асқыныстардың даму қаупін 25% 
төмендетеді. 
Ацетилсалицил қышқылы ішке бір рет 160—325 мг (ішектік-ерімелі 
қабықшамен қапталған таблетканы шайнап, жұту). 
Содан соң ішке ұзақ уақыт (ішектік-ерімелі қабықшамен қапталған 
таблетканы): 
Ацетилсалицил қышқылы 75—160 мг 1 р/тәул. 
Ацетилсалицил қышқылы ойық-жара ауруының өршуі кезінде, 
жалғасып жатқан ауыр қан кетуде, геморрагиялық диатезде 
қолдануға қарсы көрсеткіш болады. 
Клопидогрел жүктемелі мөлшерде 300 мг (600 мг, егер алдын ала 
тромболизиссіз тері арқылы васкуляризация жоспарланса, ST 
жоғарлауымен ЖКС бар 75 жастан асқан пациенттерде жүктемелі 
мөлшер қоданбайды) ары қарай 75 мг/тәул.
Фибринолизден соң клопидогрел ұсынылады, өйткені P2Y12 
рецепторлар ингибиторлар тобының басқа препараттары 
проспективті зерттеулерде әлі зерттелмеген. (ACCF/AHA, 2013). 
 
Антикоагулянттық терапия 
ЖКС кезінде антикоагулянттарды енгізу өлім-жітімге әсер 
етпейді, бірақ МИ жиілігін төмендетіп, кіші қан кетулердің қаупін 
жоғарылатады (CochraneReview, 2010). 
ЖКСпST 
кезінде 
антикоагулянттар 
(фондапаринукс, 
эноксапарин немесе фракцияланбаған гепарин) қазіргі кезде кез 
келген тромболитиктен соң қолдануға ұсынылады.
ST жоғарлауынсыз ЖКС кезінде антикоагулянттардың ішінен 
фондапаринукс қолданған дұрыс, егер оны қолдану мүмкін емес 
болса, эноксапарин немесе фракционды емес гепарин инфузиясы 
ұсынылады (ESC, 2011). Парэнтеральдық антикоагулянттарды 8 
тәул. дейін енгізеді. 

220 
Фондапаринукс 2,5 мг тері астына тәулігіне 1 рет, коагулограмма 
бақылауынсыз (ST жоғарлауымен ЖКС кезінде тромболизиске 
тәуелсіз алғашқы мөлшері т/і енгізу ұсынылады. ST жоғарлауынсыз 
ЖКС кезінде бұл препараттың нәтижесі кем емес және 
эноксапаринге қарағанда үлкен қан кетуге 2 есе сирек әкеледі 
(OASIS–5). 
Эноксапаринді тері астына 1 мг/кг әр 12 сағ сайын енгізеді. ST 
жоғарлауымен ЖКС бар 75 жасқа дейінгі науқастарда алдын ала
болюсті 30 мг т/і енгізеді және алғышқы екі тері асты мөлшері 100 
мг аспау керек. 75 жастан асқан пациенттерге болюсті енгізбейді, 
эноксапариннің алғашқы мөлшері 0,75 мг/кг дейін азайтып тері 
астына, ал бірінші, екінші тері асты мөлшері 75 мг аспау керек.
Шумақтық сүзілу жылдамдығы < 30 мл/мин/1,73 м
2
эноксапарин 
мөлшері 1 мг/кг дейін бір рет азайтылды.
Фондапаринукс немесе эноксапаринның қолға жетімсіз 
жағдайында, шумақтық сүзілу жылдамдығы < 20 мл/мин/1,73 м
2
т/і 
гепарин инфузиясы көрсетілген.
Гепарин басында 60 бірлік /кг [< 4000 бір], ары қарай 12 бір/кг*сағ 
[< 1000 бір/сағ]) 24–48 сағ белсенді бөліктік тромболпластинді 
уақытты бақылаумен 3, 6, 12 және 24 сағ соң, көрсеткіштің 
алдыңғысынан 1,5-2 есе жоғарлауына (немесе 50-70 с дейін) 
жеткенше.
Егер пациент МИ дамығанша варфарин қабылдаған болса, ХҚҚ 
қалыпты деңгейінде парентеральдық антикоагулянттарды 
тағайындау мақсатқа сай келетіні дәлелденбеген.
Түскеннен 12 сағатқа дейін бақылау кезеңінен соң ауырсынуы 
жоқ, қауіпі төмен (мысалы, ≤ 12 балл PERSUIT шкаласы бойынша), 
ST сегменттінің ығысу қаупі аз болса, тропонин жоғарылауы 
болмаса және басқа да қауіп себептері жоқ пациенттерге 
антикоагулянттарды енгізуді тоқатуға болады.

жүктеу/скачать 14,98 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: