Оқулық жалпы орта білім беру деңгейінің жаңартылған мазмұндағы

107
­
ӘДЕ­БИ­ЕТ­ТЕОРИЯ­СЫ
Аллегория­мен­кей­іп­теу
Әде би шы ғар ма лар да жан сыз та би ғат құ бы лы сы ті рі кі сі нің қы лы ғы мен 
ау ыс ты ры ла су рет те ле ті ні көп теп кез де се ді. Құ былту дың мұн дай тү рі 
ке йіп теу 
деп атала ды. Мы са лы Абай дың «Қыс» өле ңін де гі:
Ақ ки ім ді, де не лі, ақ са қал ды,
Соқыр, мыл қау, та ны мас ті рі жан ды, – 
деп қыс тың кә рі құ да бей не сін де су рет телуі, «Те рек тің сыйы» деп атала тын 
ау дар ма өле ңін де гі Те рек тің адам ша сөй леуі, Кас пий дің «жы быр қа ғып, қоз-
ға лып, сылқ-сылқ күл ге ні» – кей іп теу.
Кей іп теу – ау ыз әде бие тін де жиі кез де се тін тә сіл. Мы сал дар да құ былту 
кө бі не се аллегория тү рін де кез де се ді. Ас тар лы, тұс пал дау ар қы лы су рет теу 
аллегория не ме се пер не леу деп атала ды. Мұн да де рек сіз нәр се лер де рек ті 
нәр се ге ау ыс ты ры ла ды. Мә се лен, мы сал жан рын да әр бір кей іп кер бел гі лі бір 
қа си ет тің не ме се бей не нің ие сі ре тін де алы на ды: есек – то пас, қас қыр – жау ыз, 
қой – момын, түл кі ай лакер бей не сін көр се те ді.

жүктеу/скачать 5,54 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: