іс-әрекетке енгізілген жэне адамның, элеуметтік қауымдардың, ұрпактардын іс- әрекеті үшін объективті түрде берілген алғышарттар. Маркс бойынша, коғамдык болмыс - бүл коғамның материалды өмірі, әлеуметтік өмірдің онтологиясы. Қоғамдык болмыстың өзегін күрайтын нәрсе субстанциясы еңбек болып табылатын адамдардың коғамдық-тарихи практикасы. Адам өмірінің себебі, адамдардың қоғамдык болмысын түсіндірудің басты принципі еңбек болып табылады, материалдық жэне рухани мәдениетте бар бүкіл нэрсе акыры соңында еңбектің төңірегіне шоғырланады. Қоғамдык болмыс адамдардың өміркамының накты үдерісі болып табылады жэне ол болмыстың әр түрлі формаларымен - органикалык жэне органикалык емес формаларымен үнемі өзара байланысқа түседі. Органикалык емес материяның, тірі жэне элеуметтіктің арасындағы бүл үдеріс бір-біріне өзара ыкпалын, шартын тигізетін токгаусыз үдеріс болып табылады. Жердің органикалык емес әлемінің табиғи мүмкіндіктері, тірі болмыс константтары, адам тэні мен физиологиясы қоғамдық болмыс үшін белгілі бір шектеулер коюы мүмкін, ал қоғамдык болмыстың өзі процессуалды, нақты-тарихи және меншік сипатымен, экономикалық өмірдің үйымдасу ерекшелігімен, технологиямен, өндірістік- экономикалық қатъгаастар сипаты жэне деңгейімен анықталатын өзінің белгілі бір шектеулері бар. XX ғасырдың ортасына карай болмыс — тамыры терең негіз ретінде, өзінің қүрамдас бөліктері бар өте күрделі жүйе екендігі философиялық түрғыда ұғыньшьш, жаратылыстанымдык-ғылыми біліммен дәлелденді. Болмыс философиялык-жаратылыстанымдык-ғьшыми білімде
