Материя мэңгі, ол өмірге идея (эйдостар) аркылы келмейді- Платон материяның бұл түрінен физикалык материя түрін ажыратып карастырады. Физикалык материя антикалык көзкарастарда калыптаскан төрт түпнегіз - от, жер, су, ауа - түрінде өмір сүреді. Сезімдік заттар - заттандырылған идеялар мен материяның туындылары. Материалдык денелер өзгермелі: уакытша дүниеге келіп, мәңгі жоғалып жатады. Заттар иеялармен үш түрлі байланыста болады. Біріншіден, заттар өзінің идеяларына ұмтылады, сол идеяларға ұксатуға тырысады. Екіншіден, эрбір затта идеяның бөлшектері бар, сондыктан заттар өз идеялары сиякты болады. Бұл пікірді былай деп тусіндіруге болатын сияқты. Егер заттар өз идеяларынан баска болса, онда олардан бөлек жэне жоғары сатыда тұрған, заттар мен идеяларды біріктіретін, тағы бір идея болуы керек. Мысалы, адам идеясы мен адамнан баска, осы екеуін біріктіріп камтитын үшінші адам идеясы болуы керек. Үшіншіден, сезімдік элемдегі заттар оң идеяларымен бірігіп кетеді. Себібі заттар идеялардың көлеңкесі, олардың бейленуі, ал идеялар - заттардың алғашқы түрлері, пішіндері. өзінің осы ілімін түсіндіру үшін платой “үңгір” туралы аллегориясын келтіреді: адамның өмірі үңгірде өмір сүретін адамдардың коршаган ортаны танып-білуімен өте үксас. Үңгірдегі адам затардың өзін емес, тек олардың көлеңкесін ғана көріп таниды жэне оларды табиғаттың шын кұбылысы екен деп есептеп, 41
үңгірден сыртка шыкканда шынайы кұбылыстарды көріп, оларды шын мәніндегі заттар ретінде мойындамайды, осы пікірдің кате екендігін түсіндіріп айтқан адамды жынды сынап, өлтіруге дейін барады.