203
сонымен қатар, тіндік тыныс алу
тізбегінде протондар мен
электрондар ағымы әлсірегендіктен, АТФ өндірілу төмендейді.
Организмде
аммиак
концентрациясының
шектен
тыс
жоғарылауына байланысты глутаминсинтаза активтенеді. Сонымен
бірге, ОЖЖ-ің нейромедиторы және ГАМК-тың негізін қалаушы
болып табылатын глутамат мөлшері сарқылады.
Егер, гипераммониемияға ем қонбаса, онда ауыр психикалық
бұзылыстар дамиды.
Екіншілік (жүре пайда болған), гипераммониемия.
Бауыр аурулары (гепатиттер)
кезінде оның қызметтері,
сонымен қатар мочевина синтезі төмендейді, бұл организмде
аммиактың жиналуына әкеледі. Өйткені мочевина тек бауыр
гепатоциттерінде синтезделеді, ал
мочевина синтезінің барлық
ферменттері бауырда орналасқан.
Мочевина циклі улы аммиакты усыз мочевинаға айналдыратын
болғандықтан, мочевина синтезінің барлық бұзылыстары аммонийлі
интоксикацияға ұшыратады. [20].
Бауыр циррозы кезінде порталды вена мен төменгі қуыс
вена арасында кепілдік пайда болады, ал NH
3
ортақ қан айналу
жүйесіне өтіп интоксикация тудырады. Ол өз кезегінде жүйке
жүйесін зақымдайды, ақыл-есі дамымайды, ұйқышылдық басады.
Катаболизм
процестері
күшейген
жағдайда
(ауқымды
жарақаттар,
қатерлі ісіктер, кахексия кезінде), шамадан тыс көп
мөлшерде аммиак келіп түскенде, бауыр олардан мочевина
синтездеп үлгермейді. Орнитин циклінің барлық бұзылыстары қан
плазмасында аммактың, глутамин және
аланиннің концентрациясы
едәуір жоғарылайды.
Гипераммониемия кезінде байқалатын симптомдар: жүрек
айну, қайта – қайта құсу; басы айналу, құрысу; есінен тану,
церебральды ісіну (ауыр жағдайда); ақыл-есі дамуының тежелуі (туа
біткен созылмалы формасында);
Гипераммониемияның әртүрлі типтерін диагностикалауда қан
плазмасындағы аммиактың мөлшерін анықтайды.
Қан мен зәр
құрамынан орнитин циклі метаболиттерін, бауыр биоптатынан
ферменттердің активтіліктерін анықтайды. [25].
Негізгі
диагностикалық
көрініс
қанда
аммиактың
концентрациясы жоғарылайды, оның қандағы мөлшері 6000 мк
моль/л дейін жетеді, ал қалыпты жағдайда 60 мкмоль/л-ге тең
болады.