радиохабар бағдарламаларында
жас достар, менің қымбатты жас
достарым
тәрізді этикеттік сөздер
айрықша интонациямен айтылып, жас
тыдармандарды баурап тұратын. Мұндай жағымды жайттар қазір де үлгі
болуға тиіс. Сондықтан
достар
қаратпасын радио бағдарламаның мазмұнына
келсін-келмесін тықпалай беру орынды деп есептелмейді.
Радио, -телехабар бағдарламалары көбіне-көп
көріскенше күн жақсы,
эфирдегі келесі кездескенше, эфирдегі келесі ұшырасқанща, көгілдір экранда
амандықпен жүздескенше, эфирдегі амандықпен көріскенше
т.б. тәрізді
қоштасу ритуалын білдіретін формалармен аяқталып жатады. Алайда
бірқатар
тыңдаушы, көрермен
көріскенше
деген нұсқаны жылы
қабылдамайды, өйткені олардың санасында
көрісу
сөзі өзгеше мазмұндағы
ритуалмен ассоцацияланады. Сондықтан тәжірибелі
журналист басқаша
ассоцация тудыратын тілдік таңбалардан тартынғанды мақұл көреді.
Байырғы кездегі телехабарларда
көріскенше
деген сөзді қолдана бермейтіні
байқалатын.
Телехабарлар бағдарламасының спорт хабарында қоштасудың
жеңісті
күндері жүздескенше
деген нұсқасы тыңдарман үшін жағымды әсер
қалдыратын этикеттік формула деуге болады. Қоштасу ритуалын
бай
болайық
тәрізді тілекпен аяқтап жүретін журналистің «тапқырлығы» естір
құлаққа
кезінде тосын, ерсі көрінгені белгілі. Өзге әріптестерінің бұл
«жаңалықты» іліп әкетпей, іркіліп қалғаны мақұлдарлық болды.
Сөз этикетіндегі орнықтылық, тұрақтылық, ұрпақтан-ұрпаққа ұласып
отыратын сабақтастық –
өркениетті қоғамға, мәдениеті гүлденген халыққа
тән қасиет. Қазақ сөз этикеті де осындай қоғамдастықта қалыптасып,
тұрақталған. Ал оның қалыптасқан тілдік-мәдени дүниесіне жоқ жерден
эксперимент жасау жаңсақтыққа саяды.
Достарыңызбен бөлісу: