ө, ә, j (й) таңбаларын шығарып,
һ әрпін
<ғ> фонемасына беруді ұсынады. Ал
j -ді
і дауысты дыбыс әрпімен,
v -ны
u -мен беруге болады дейді. Сөздің
жіңішкелігіне дәйекшеден басқа
і, к, g әріптері де қарақшы (маркер) бола
алатынын көрсетеді. Сонда Қ.Жұбановтың әліпби құрамынан алып тастауға
болады деген таңбалары мыналар болды:
ө, ә, j, ғ, v . Және
ұу, үу, ый, ій қосар таңбаларының орнына бір таңба алуды, дәйекше қызметін
пайдалануды ұсынады. Сөз болып отырған қазақ латын графикасының
кемшілігі деп, «сызылған»
ө, «құйрықты»
ç, ŋ, «аударылған»
е (
ә ),
«созылған»
g (
q ), «белі сызылған»
z таңбаларын атайды. Сөйтіп, «...
вместо прежних 13 букв по значению и 17 букв по числу знаков оставляются 7 букв, 7 знаков », – дейді. «