374
дамуына әкелетін белгілі айқындалған жҧқпа ошағының болуын
айтады.
Оның кӛрсеткіштері болып:
●
қанда бактериялардың тҧрақты болуы (бактериемия)
● қабынулық бҥліністердің ауқымды ошағы болуы -
есептеледі.
Ауыр сепсис – деп, айқындалған жҧқпа ошағы және жҥйелі
қабынулық
серпілістер
синдромының
екіден
астам
кӛрсеткіштері
болуымен
кӛрінетін,
белгілі
организм
жҥйесінің жеткіліксіздігімен сипатталатын сепсисті айтады.
Бҧл кезде ересек адамдарда
тыныстық дизстресс-синдром,
кардиогендік
қан
айналым
жеткіліксіздігі,
бҥйрек
қызметінің жеткіліксіздігі т.с.с организмнің бҧзылыстары
байқалады.
Сепсистік сілейме
артериялық
қысым сынап бағанасы
бойынша 90 мм-ден тӛмен тҥсіп кетуімен кӛрінетін сепсистік
синдром және бҧл кезде тамыр тарылтатын дәрілер әсер
етпейді. Ауыр сепсис кезіндегіден де артық кӛптеген ішкі
ағзалардың қызметтерінің жеткіліксіздігі байқалады.
Сепсистік сілейменің даму жолдары ӛте кҥрделі болады.
Микроорганизмдердің,
олардың
тіршілік
ӛнімдері
мен
уыттарының, тіндердің ыдырау ӛнімдерінің
және қабыну
медиаторларының кӛптеп жалпы қан айналымға тҥсуінен майда
артериялардың межеқуаты азайып, олар кеңіп кетеді.
Содан
артериалық
қысым
тӛмендейді.
Макрофагтар
мен
лимфоциттерден т.б. жасушалардан босап шығатын әртҥрлі
цитокиндер,
бактериялардың
уыттары
және
қабыну
медиаторлары жҥрек қызметінің әлсіреуін туындатады. Майда
қан тамырлары қабырғаларының ӛткізгіштігі жоғарлауынан
қанның сҧйық бӛлшегі тамыр
сыртына шығып, айналымдағы қан
кӛлемін
азайтады.
Осылардың
біріккен
нәтижелерінде
артериялық қысымның тӛмендеуі одан сайын ҥдей тҥседі.
Содан тіндерде майда қанайналымның бҧзылыстары дамиды,
циркуляциялық гипоксия байқалады. Бҧған тіндік гипоксия
қосылады. Ӛйткені ӛспелерді жоятын α-факторының
әсерінен
жасушалардың
митохондрийлары
бҥлінеді.
Бҧл
кезде
микроциркуляцияның бҧзылыстарына тамыр ішінде шашыранды
қан ҧю синдромы (ТШҚҦ-синдромы) дамуы да ӛз ҥлесін қосады.
Гипоксияның нәтижесінде метаболизмдік ацидоз дамиды.
Сепсистік сілейме кезінде иммундық жҥйенің
тежелуі
болады. Оған иммундық тежегіш заттардың (кортизол,
интерлейкиндер 4, 10, простагландин Е
2
, ӛспелерді
жоятын
α-фактор т.б.) қанға тҥсуі әкеледі.
Гипоксияның
нәтижесінде
ішектердің
қабырғаларының
ӛткізгіштігі кӛтеріліп, оларда ӛндірілген уытты заттардың
қанға тҥсуі организмнің уыттануын одан сайын кҥшейтеді.
Ішкі
ағзалардың
микроциркуляциясы
бҧзылыстарынан