1) сендіру мен нандыру. Оларды іс жүзінде бөлу мүмкін емес. Басшы өзінің
басқарушылық жағдайын, беделін, құқықтарын пайдалануға және өзінің
билігінің үстемдігі арқылы дау-дамайға түсуші тараптардың санасына логика,
фактілер, мысалдар күшімен әсер етуге тырысады;
2) келісімге келмейтін мүдделерді келістіруге ұмтылу – бұл дау-дамайға түсуші
тараптарды жақындастыру тәсілдерінің бірі, ол өзара келісуге боларлық
салмақты әңгімеге қол жеткізуге, өзара қарым-қатынастағы шиеленісті шешуге
мүмкіндік береді;
3) «ойындар» әдісі, тараптардың бірі өз жағына, мысалы, ұйым басшысын, ал
екінші тарап – кәсіподақты тартуға тырысатын жағдай. Дау-дамайды шешудің
авторитарлық типінің негізгі артықшылығы, басшылардың ойынша, оны
пайдаланған кезде уақыт үнемделеді. Оның басты кемшілігі, дау-дамай мұндай
кезде шешілмейді, сырттай басып тасталады және оның қайта оралуы мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: