293
диалогтерінде де жиірек жұмсайды: «Дүние
толайымы
аппақ
нұрға бөленді» («Өз отыңды өшірме»); «Мамырлап басатын
саржағал бәйбіше
... толайым
баланы...» («Мұзтау»). Бұл тұлға
арагідік өзге авторларда да қолданыла бастады. Осы заман сау-
дасында орын алған «оптовая торговля» дегенді
толайым сау-
да
немесе
толайым сату деп
бере бастағанын да көреміз.
Пошым
сөзі де –
түр, бейне
сөздерінің қарапайым
эквиваленті. Бұл сөзді де әдеби айналымға түсіру әрекеті жоқ
емес. Мысалы, О.Бөкеевте: «Тек
пошымы
ғана сүлделенеді».
«Алтайдың алып
пошымы
көріністене бастады...». «Үңілген
пошымын
танытады» т.б. Әдетте ауызекі сөйлеу дағдысына тән
болып саналатын
жыны келді, ит жыны келді, жынына тиді
деген сөздерді де автор тілінде жиі келтіріп, әдеби нормаға
айналдыру ниеті бұдан да күштірек сезіледі. Соңғы сөздер
осы күнгі орта және жас буын прозаиктердің бірқатарында
жиі кездеседі деуге болады және олар ешқандай стильдік жүк
арқаламайды.
Тегінде, автор тілінде қарапайым элементтер экспрессия
үдесінен шыққанда ғана жұмсалуға тиіс. Мысалы, Т.Ахтанов
Достарыңызбен бөлісу: