228
рында өздеріне тән заңдылықтары болатыны сияқты, сөздерді
дұрыс айтудың да, дұрыс дыбыстаудың да (орфоэпияның да)
табиғи тәртібі, нормалары болатындығына назар аударту.
Өзге салаларға қарағанда, орфоэпия мәселелері назарға
кешеңдеп ілініп отыр. Оның да себептері бар. Тіл-тілдің қай-
қайсысында да орфоэпиялық
нормаларды арнайы сөз ету,
яғни оларды көрсету, зерттеу, реттеу кешеңдеп қолға алы-
нады, өйткені ұлттық әдеби тіл әбден қалыптасып,
барлық
адамдарға, тіл қолданысының барлық саласында, сол ұлт ме-
кендеген барлық өлкеге ортақ, бірдей болған күнде ғана сол
тілде ауызша дұрыс сөйлеудің нормасы,
оның ішінде орфо-
эпия тәртіптері баршаға түгел міндетті сипат алады. Қазақ
тілінің сөз сазының орфоэпиялық жүйесін арнайы сөз ету
кейін, үстіміздегі ғасырдың 60-70-жылдарынан бастап қолға
алынды. А.Байтұрсынұлы атындағы Тіл білімі институты 60-
жылдардың соңғы кезінде «Тіл мәдениеті» деген бөлім ашып,
белгілі ғалым М.Балақаев
қазақ тілінің сөз мәдениетін, ор-
фографиясы мен орфоэпиясын зерттеуге басшылық етті, өзі
де «Қазақ тілінің мәдениеті» (1971), «Қазақ әдеби тілі және
оның нормалары» (1984) атты еңбектерді жарыққа шығарды,
бөлім қызметкері Қ.Неталиева «Қазақ тілінің орфоэпиялық
сөздігін»
құрастырып, ол 1977 жылы жұртшылық қолына
тиді. М.Дүйсебаева «Қазақ әдеби тілі орфоэпиясының кей-
бір мәселелері» атты еңбегін 1973 жылы ұсынды,
мектепке
арналған «Қазақ тілінің қысқаша орфоэпиялық сөздігі» (1981)
шықты. 1983 жылы және 1995 жылы біз «Сөз сазы» (сөзді
дұрыс айту нормалары) атты арнайы кітапша шығарып, оны
мектеп мұғалімдері мен жоғары оқу орындарының студенттері-
не, сахна қайраткерлері мен радио, теледидар дикторларына,
комментатор мен журналистерге нақты құрал ретінде ұсындық.
Онда тұңғыш рет қазақ тілінің орфоэпиялық ережелері берілді.
Бұл ережелер қолданбалылық (практикалық) мақсатта түзілді,
сондықтан көрсетілген қағидаларды жаттықтыратын мысалдар
мен тапсырмалар беріліп отырды.